Σαν σήμερα, στις 11 Μαΐου του 1999 έφυγε από τη ζωή ο θρύλος του κρητικού ποδοσφαίρου Πέτρος Βουζουνεράκης.
Ο ΟΦΗ με ανάρτηση του δεν ξεχνάει τον μεγάλο άσο, αναφέροντας: «24 χρόνια από την ημέρα που “έφυγε” από τη ζωή ο Πέτρος Βουζουνεράκης, ο πρώτος διεθνής ποδοσφαιριστής στην ιστορία της ομάδας μας και ένα από τα μεγαλύτερα “αστέρια” του κρητικού ποδοσφαίρου».
Ποιος ήταν
Γεννημένος το 1942 στην Ιεράπετρα της Κρήτης ο Βουζουνεράκης έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στις ομάδες της ιδιαίτερης πατρίδας του, Διαγόρα και Θύελλα. Το 1960 σε ηλικία 18 ετών έγινε μέλος των ακαδημιών του ΟΦΗ, έμεινε όμως έναν χρόνο μόνο και επέστρεψε στην Ιεράπετρα.
Η καριέρα του ξεκίνησε από την ομάδα του Διαγόρα Ιεράπετρας και έπειτα της Θύελλας Ιεράπετρας. Σε εφηβική ηλικία πήγε από μόνος του στην ομάδα του ΟΦΗ για να δοκιμαστεί, ωστόσο τον απέρριψαν.
Την περίοδο από το 1960 ως το 1961 έγινε παίκτης του ΟΦΗ αλλά με υποσχετική για έναν χρόνο , ως το 1961. Την χρονιά εκείνη επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του.
Σύντομα άρχισε να γίνεται γνωστός και στην υπόλοιπη Ελλάδα εξαιτίας του ταλέντου του. Όταν υπηρετούσε ακόμα στο στρατό, δέχτηκε πρόταση από τον προπονητή του Ολυμπιακού Βαγγέλη Χέλμη, η οποία όμως ναυάγησε λόγω εσωτερικών διαφωνιών.
Το 1964 παίρνει μεταγραφή στον ΟΦΗ και διακρίθηκε επί 8 χρόνια, πετυχαίνοντας 101 γκολ. Το 1968 συνετέλεσε στο να πετύχει η ηρακλειώτικη ομάδα την άνοδο στην Α΄ εθνική, για πρώτη φορά στην ιστορία της, με την νίκη επί της Ελευσίνας, με 3-0.
Το 1969 ο Παναθηναϊκός του Φέρεντς Πούσκας θέλησε να εντάξει στο δυναμικό του τον Βουζουνεράκη, ωστόσο η κίνηση βρήκε την άρνηση του γενικού γραμματέα αθλητισμού της χούντας, Κ. Ασλανίδη.
Στον ΟΦΗ παραμένει ως το 1972 και ακολουθεί η μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ. Η παρουσία του εκεί ήταν βραχύβια, καθώς δύο απανωτοί τραυματισμοί στον ώμο κατά τους αγώνες με τον ΠΑΟ και με την Καβάλα, έχουν ως αποτέλεσμα να τερματιστεί πρόωρα η καριέρα του, σε ηλικία 30 ετών.
Ο ποδοσφαιριστής έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στην Ιεράπετρα. Ήταν παντρεμένος με 2 παιδιά. Στον ΟΦ Ιεράπετρας ανέλαβε προπονητής. Πέθανε σε ηλικία 57 ετών, το 1999. Το έργο του αναγνωρίστηκε μετά το θάνατό του, καθώς το όνομά του δόθηκε στο στάδιο της πόλης.