Ο Εργοτέλης σε αυτή την δύσκολη περίοδο αναφορικά με τα αποτελέσματα οφείλει να έχει υπομονή και πίστη στο πλάνο του.
Καταρχήν να ξεκινήσουμε με το προφανές. Τα αποτελέσματα δεν είναι θετικά για τον Εργοτέλη. Όπως και να έχει επτά συνεχόμενα παιχνίδια χωρίς νίκη δεν είναι το ιδανικό για καμία ομάδα. Αυτό είναι λογικό και άπαντες στους «κιτρινόμαυρους» το αναγνωρίζουν. Άλλωστε όπως και να έχει το παν στο ποδόσφαιρο επαγγελματικό. αλλά ακόμα και ερασιτεχνικό είναι το αποτέλεσμα.
Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Το καλοκαίρι ο Εργοτέλης πήρε την απόφαση να δώσει τα «κλειδιά» στον Βασίλη Μπαστάκη ώστε να χτίσει από την αρχή, με νεαρούς ποδοσφαιριστές και παίκτες κυρίως από τα σπλάχνα του συλλόγου, σε ένα πρότζεκτ όχι μίας χρονιάς, αλλά μακροπρόθεσμο. Τα αποτελέσματα στο ξεκίνημα της σεζόν ήταν άκρως ενθαρρυντικά και δημιούργησαν προσδοκίες ενόψει της συνέχειας, η οποία όμως δεν ήταν ανάλογη. Πρόκειται όμως για κάτι απολύτως αναμενόμενο αν αναλογιστούμε την πολύ νεαρή ηλικία των ποδοσφαιριστών του Εργοτέλη, που σαφώς και δεν μπορούν να έχουν την ίδια σταθερότητα με πολύ έμπειρες ομάδες της κατηγορίας, αναφορικά τουλάχιστον με την αναποτελεσματικότητα.
Το θετικό πάντως είναι πως οι «κιτρινόμαυροι» έχουν μείνει πιστοί στο πλάνο παιχνιδιού που τους χαρακτηρίζει. Επιθετικό, κυριαρχικό ποδόσφαιρο κατοχής, που δημιουργεί πολλές ευκαιρίες σε κάθε αντίπαλο. Τις τελευταίες εβδομάδες τα πράγματα δεν βγαίνουν. Ατομικά λάθη και μικρές λεπτομέρειες στο λεγόμενο decision making έχουν κοστίσει ήττες.
Όμως τώρα είναι που ο Εργοτέλης πρέπει να έχει την υπομονή και την πίστη πως αυτό το πλάνο θα πετύχει. Πως αυτό το νεανικό γκρουπ μέσα στην πάροδο των μηνών θα εξελιχθεί και θα εμφανίσει ένα πολύ διαφορετικό πρόσωπο στην πορεία του φετινού και όχι μόνο πρωταθλήματος. Οι βάσεις υπάρχουν, όπως φυσικά και το ταλέντο στην ομάδα και είναι δεδομένο πως με τέτοιο ποδόσφαιρο. αργά ή γρήγορα θα έρθουν και τα επιθυμητά αποτελέσματα.