Οι μυικοί τραυματισμοί στον αθλητισμό…

Γενικές έννοιες, στόχοι συμπεράσματα…

Του Δημήτρη Τριβιζαδάκη

Οι μυικοί τραυματισμοί συγκαταλέγονται στους πιο επικρατέστερους αθλητικούς τραυματισμούς. Οι περισσότεροι προκαλούνται από υπερβολική καταπόνηση. Οι τραυματισμοί των μυών (ΗΜΙ)είναι ο συχνότερος τραυματισμός των μυών στο ποδόσφαιρο.

Έχει αναπτυχθεί έρευνα για την πρόληψη τραυματισμών,των παραγόντων κινδύνων καθώς και των προγραμμάτων πρόληψης και αποκατάστασης. Τα ποσοστά τραυματισμού και επανάληψης των τραυματισμών παραμένουν υψηλά σε πολλά αθλήματα. Ένας πιθανός λόγος για τα υψηλά ποσοστά επανεμφάνισης είναι η αποτυχία των προγραμμάτων αποκατάστασης.

Τα πιο πρόσφατα πρωτόκολλα αποκατάστασης για τους τραυματισμένους μύες( ΗΜΙ) ενσωματώνουν στόχους για την επίτευξη ,σε κάθε φάση,αντικειμενικών και υποκειμενικών κριτηρίων για την πρόοδο μεταξύ των φάσεων και συνδυάζουν διαφορετικούς τύπους θεραπευτικών ασκήσεων .

ΝΕΥΡΟΜΥΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ, ΔΙΑΤΑΣΕΙΣ

Δυο πρόσφατες έρευνες  καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα προγράμματα νευρομυικής άσκησης με διαφορετικές ασκήσεις (Δύναμη, plyometrics, ισορροπία, ευκινησία, τέντωμα) μπορούν να μειώσουν τον σχετικό κίνδυνο τραυματισμών κάτω άκρων στον αθλητισμό. Υπάρχει επίσης μείωση του κινδύνου των ΗΜΙ με νευρομυική άσκηση. Με τον ίδιο τρόπο ,τα προγράμματα που βασίζονται σε ασκήσεις ιδιοδέκτικοτητας έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στην πρόληψη των τραυματισμών και συγκεκριμένα στους μυικούς τραυματισμούς. Οι ιδανικές νευρομυικές ασκήσεις περιλαμβάνουν προοδευτική πολυπλοκότητα (π.χ από γραμμικές ασκήσεις χαμηλών απαιτήσεων εως αλλαγή κατεύθυνσης και εκρηκτικών).Παρόλο που οι διατάσεις είναι δημοφιλές μεταξύ των αθλητών δεν υπάρχει συναίνεση όσον αφορά εάν  μειώνουν  τον κίνδυνο τραυματισμού η βελτιώνουν  την απόδοση. Η μειωμένη ευκαμψία μπορεί ωστόσο να αποτελέσει έναν πιθανό παράγοντα κινδύνου για τους ΗΜΙ και έχει χρησιμοποιηθεί για να βαθμολογήσει τη βαρύτητα της βλάβης. Τα προγράμματα αποκατάστασης στελεχών Hamstring βασίζονται σε ασκήσεις τεντώματος(Διατάσεων) κι έχουν αναφερθεί θετικά αποτελέσματα

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥ

Η γνώση σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου τραυματισμού θα βοηθήσει στο σχεδιασμό θεραπεύτικων ή προληπτικών προγραμμάτων .Μια πρόσφατη έρευνα εντόπισε στοιχεία ότι η ηλικία ,ο προηγούμενος τραυματισμός και η αυξανόμενη ροπή αιχμής των τετρακεφάλων συνδέονται με τους τραυματισμούς. Υπάρχει επίσης ένας σημαντικός αριθμός παραγόντων κινδύνου που παρουσιάζουν ελάχιστη συσχέτιση ,συμπέριλαμβανομένων των φυσικών επιδόσεων (αναερόβια καταλληλότητα, μέγιστη VO2,μέγιστη πρόσληψη Ο2,άλμα σε στάση, ταχύτητα λειτουργίας), ανθρωπομετρικά μέτρα (ΔΜΣ,ύψος), κοιλιακή αντοχή, κυρίαρχο άκρο. Παρόλο που δεν είναι όλες τροποποιήσιμες ,πρέπει να ληφθούν υπόψη οι πιθανοί παράγοντες κινδύνου κατά το σχεδιασμό προγραμμάτων πρόληψης και αποκατάστασης.