Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στο GRANDSPORT, ο πρόεδρος της Τυλίσου, Βαγγέλης Τσαγκαράκης, μίλησε για όλα όσα συνέβησαν τη χρονιά που πέρασε και τις αλλαγές που έρχονται στη νέα σεζόν. Αναφέρθηκε με αυτοκριτική διάθεση στην περυσινή αποτυχία, τόνισε την ανάγκη για στήριξη από την τοπική κοινωνία και εξήγησε την απόφαση αποδέσμευσης του Δημήτρη Χωματά, μετά από 1,5 χρόνο συνεργασίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Όπως αποκάλυψε, ο νέος προπονητής Παναγιώτης Λαδουκάκης επιλέχθηκε για να φέρει «νέο αέρα» στην ομάδα, αλλά και επειδή διαθέτει εξειδίκευση στο κομμάτι των Ακαδημιών – έναν τομέα στον οποίο ο Τσαγκαράκης δίνει μεγάλη βαρύτητα. Εξήγησε μάλιστα ότι όταν ανέλαβε πρόεδρος, η Ακαδημία ήταν ανύπαρκτη και σήμερα έχει γίνει ξανά ενεργή και οργανωμένη, με προπονητή τον Αντώνη Μανιούδη.
Σημαντικό μέρος της συζήτησης αφορούσε και το θέμα των εγκαταστάσεων, όπου έχουν ήδη γίνει παρεμβάσεις με ίδιες δαπάνες του προέδρου, ενώ σε εκκρεμότητα παραμένει η υλοποίηση του έργου ανάπλασης μέσω του “Φιλόδημος ΙΙ” από τον Δήμο Μαλεβιζίου. Ο ίδιος σημείωσε πως η υποστήριξη του Δήμου είναι κατώτερη των περιστάσεων, όχι μόνο για την Τύλισο αλλά και για τις περισσότερες ομάδες της περιοχής.
Τέλος, μίλησε με σεβασμό και συγκίνηση για τον Βασίλη Κουβίδη, τον ιστορικό πρόεδρο της ομάδας, από τον οποίο παρέλαβε τα ηνία, τονίζοντας πως η συνεισφορά του στον σύλλογο είναι «αξεπέραστη».
Η σεζόν που ολοκληρώθηκε. Είχατε ξεκινήσει με πρωταγωνιστικούς στόχους, αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν το ίδιο καλά, όπως περιμένατε και υπολογίζατε στην αρχή. Τι ήταν αυτό που ουσιαστικά έφταιξε;
«Η σεζόν, ναι μεν, είχαμε δηλώσει ότι πάμε για πρωταθλητισμό. Είχαμε κάνει όλη τη δουλειά για να το πετύχουμε. Στην πορεία όμως στράβωσε λίγο… Λίγο οι τραυματισμοί, λίγο οι απουσίες, λίγο το ένα, λίγο το άλλο. Δεν βγήκε καλή η χρονιά εν τέλει».
Οπότε, ουσιαστικά, αυτοί ήταν οι κύριοι λόγοι που δεν πήγε η χρονιά όπως θα θέλατε. Η Τύλισος ξεκίνησε πολύ καλά, με έξι σερί νίκες, ενώ σε όλη την υπόλοιπη σεζόν έκανε πέντε. Πού θεωρείτε ότι οφείλεται αυτή η αρνητική μεταμόρφωση της ομάδας, πέρα από τους τραυματισμούς και τα προβλήματα; Ήταν αυτό το κύριο πρόβλημα;
«Κάπου στην πορεία η ομάδα έχασε τα πατήματά της, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει το δέσιμο που θα έπρεπε να υπάρχει στο αγωνιστικό και το ομαδικό κομμάτι. Δεν καταφέραμε να συνεχίσουμε με τα ίδια πατήματα που είχαμε στις αρχές».
Την προηγούμενη χρονιά, στην Α1, η ομάδα υποβιβάστηκε με τον Δημήτρη Χωματά στον πάγκο. Παρ’ όλα αυτά συνεχίσατε μαζί του και του δώσατε την ευκαιρία. Πώς ήταν αρχικά η συνεργασία σας με τον Δημήτρη Χωματά;
«Η συνεργασία ήταν καλή, κύλησε σχετικά ομαλά. Απλά, κάπου δεν βρέθηκε η χρυσή τομή μεταξύ της ομάδας, του προπονητή και εμένα, ώστε να “πατήσουμε” πάνω στα αρχικά μας πατήματα».
Τώρα, έχοντας την ηρεμία και με τη σεζόν ολοκληρωμένη, θεωρείτε πως ήταν λάθος το ότι μπήκε τόσο ψηλά ο πήχης πέρυσι; Ο πρωταθλητισμός και η άμεση επιστροφή στην Α1 ήταν εφικτοί, ενώ γνωρίζατε εξ αρχής ότι υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός στην Α2;
«Σίγουρα ήταν λάθος. Και αυτό οφείλεται σε εμένα, στη δική μου έλλειψη εμπειρίας. Είμαι στο κομμάτι αυτό τα τελευταία τρία χρόνια – έναν χρόνο σαν αντιπρόεδρος και δύο σαν πρόεδρος. Οπότε ήταν δικό μου το λάθος. Δεν θα έπρεπε να δηλωθεί ο στόχος του πρωταθλητισμού. Θα έπρεπε να κυνηγάμε μια καλή πορεία, και αν ερχόταν ο πρωταθλητισμός, έχει καλώς».
Τον Γενάρη αποχώρησαν αρκετοί σημαντικοί παίκτες, όπως οι Βενιανάκης, Μυλωνάκης και Μάτσα. Η απόδοση της ομάδας έπεσε. Ήταν απόφαση της διοίκησης να φύγουν;
«Δεν αποδυναμώθηκε η ομάδα, όπως νομίζουν όλοι. Ναι, έφυγαν ο Βενιανάκης, ο Μάτσα και ο Μυλωνάκης, αλλά ήρθαν και παίκτες. Ήρθαν ο Ψωμάς, ο Λενακάκης. Φέραμε, δηλαδή, παίκτες. Η απόφαση για τις αποχωρήσεις ήταν κοινή – μεταξύ διοίκησης και προπονητή».
Στην διετία που ηγείστε του Τυλίσου, η τοπική κοινωνία –και αναφέρομαι στην ευρύτερη περιοχή της Τυλίσου και του Μαλεβιζίου– στήριξε την προσπάθειά σας ή ήσασταν μόνος σας;
«Σχετικά μόνος, και στο διοικητικό κομμάτι και στο οικονομικό. Στο οικονομικό είμαι εντελώς μόνος. Στο διοικητικό, εντάξει, υπήρξαν άνθρωποι που βοήθησαν, αλλά όχι το αναμενόμενο. Το ιδανικό θα ήταν να υπήρχε πάθος από τους τριγύρω, από τους χωριανούς και τους κατοίκους, να μετέχουν στο Διοικητικό Συμβούλιο με όρεξη, να διαθέτουν χρόνο – και τότε θα έβγαινε και το οικονομικό πιο εύκολα».
Παρ’ όλα αυτά, όπως είπατε, έχετε μείνει μόνος σας τη διετία. Όμως έχουν γίνει μεγάλα βήματα στο θέμα των εγκαταστάσεων. Τι έχετε κάνει και ποιο είναι το όραμά σας;
«Κοίτα, σίγουρα οι εγκαταστάσεις μας είχαν παραμεληθεί. Έπρεπε να ανακαινιστούν και κάποια πράγματα να αλλάξουν εντελώς. Είναι και στη φύση μου να μην μπορώ να βλέπω πράγματα που είναι ημιτελή, παλιά ή που θέλουν συντήρηση και είναι παρατημένα. Γι’ αυτό προχώρησα σε τόσες αλλαγές.
Σίγουρα τώρα τελείωσε και το γυμναστήριο, και σήμερα γίνονται τα εγκαίνια του. Το γυμναστήριο θα παραδοθεί και στην ομάδα και στην τοπική κοινότητα της Τυλίσου για χρήση. Το ιδανικό όραμα για μένα θα ήταν να υλοποιηθεί και το επιδοτούμενο πρόγραμμα στο οποίο έχει μπει η ομάδα, που έχει εγκριθεί από το 2019. Το πρόγραμμα το διαχειρίζεται ο Δήμος και προβλέπει ανάπλαση των αθλητικών εγκαταστάσεων. Αυτό θα ήταν το ιδανικό. Αν δεν γίνει, ό,τι μπορώ θα κάνω πάλι μόνος».
Αυτό το πρόγραμμα του “Φιλόδημος ΙΙ” τι περιλαμβάνει και σε τι στάδιο βρίσκεται;
«Είχε εγκριθεί επί προεδρίας του Βασίλη Κουβίδη, από το Υπουργείο Εσωτερικών, με προϋπολογισμό 286.000 ευρώ. Περιλαμβάνει ανάπλαση των αθλητικών εγκαταστάσεων, γραφεία για την ομάδα, νέα αποδυτήρια, εξωτερικές τουαλέτες – που είναι μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή, γιατί οι υπάρχουσες είναι μικρές και βρίσκονται μέσα στο γήπεδο. Το έργο, όμως, δεν έχει υλοποιηθεί ακόμα. Έχει “κολλήσει” σε κάποια στάδια από τον Δήμο. Βρισκόμαστε τώρα σε κάποιες ομιλίες, διαβουλεύσεις με τον Δήμο, μπας και ξεκολλήσει και επιτέλους υλοποιηθεί».
Γενικά, πώς κρίνετε τη στάση του Δήμου Μαλεβιζίου απέναντι στην ομάδα;
«Γενικά, δεν έχει βοηθήσει όσο θα έπρεπε. Δεν είναι τόσο κοντά μας. Δεν έχει συνεισφέρει όσο θα θέλαμε και δεν ακούει τα προβλήματά μας. Θέλει ακόμη δουλειά – όχι μόνο σε εμάς αλλά και σε όλες τις ομάδες του Μαλεβιζίου».
Για τη νέα χρονιά, αποφασίσατε να μην συνεχίσετε με τον Δημήτρη Χωματά και προχωρήσατε στην πρόσληψη του Παναγιώτη Λαδουκάκη. Ποιοι ήταν οι λόγοι;
«Ο λόγος που αποφάσισε η διοίκηση να λήξει τη συνεργασία με τον Δημήτρη Χωματά ήταν ότι δοκιμάσαμε τη συνεργασία μας για 1,5 χρόνο. Δεν μας βγήκε σε καλό. Κάπου, όπως είπα και πριν, δεν βρέθηκε η “χρυσή τομή”, με αποτέλεσμα να έχουμε την πορεία που είχαμε. Είπαμε να κάνουμε μια αλλαγή, να δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Το “κάτι άλλο” το βρήκαμε στο πρόσωπο του Παναγιώτη Λαδουκάκη. Πιστεύουμε ότι θα γίνουν αρκετές αλλαγές και η ομάδα θα έχει μια διαφορετική εικόνα».
Ο Παναγιώτης είναι γνωστός για τη δουλειά του στις αναπτυξιακές ηλικίες. Ήταν αυτός ένας από τους λόγους που τον επιλέξατε;
«Σίγουρα, ένας από τους λόγους ήταν αυτός. Όπως έχω ξαναπεί, θέλω να δώσω μεγάλο βάρος στις Ακαδημίες. Οι Ακαδημίες είναι το μέλλον όλων των ομάδων. Μια ομάδα που δεν έχει Ακαδημία, δύσκολα επιβιώνει πλέον. Πρέπει να παράγεις δικούς σου παίκτες και να προάγεις τον αθλητισμό στα μικρά παιδιά. Ο Παναγιώτης Λαδουκάκης έχει εξειδίκευση σε αυτό και μπορεί να βοηθήσει την ομάδα σε μεγάλο βαθμό».
Μιλήστε μας για την Ακαδημία, που επί της προεδρίας σας έχει κάνει σημαντικά βήματα. Αν δεν κάνω λάθος, δεν υπήρχε προηγουμένως.
«Όταν ανέλαβα, δεν υπήρχε – με λίγα λόγια. Παρ’ όλα αυτά, αυτή τη στιγμή υπάρχει, ζει, είναι λειτουργική και όσο πάει ανεβαίνει. Έχει αυξητική τάση, σιγά-σιγά. Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν ανέλαβα την προεδρία ήταν να μιλήσω με τον Αντώνη Μανιούδη, τον αρχηγό της ομάδας, που έχει βγάλει και δίπλωμα προπονητικής και ενδιαφέρεται για αυτό το κομμάτι. Του είπα ότι κύριος στόχος είναι να δημιουργηθεί ξανά η Ακαδημία.
Μαζί με τον Αντώνη καταφέραμε να τη δημιουργήσουμε από το μηδέν. Ξεκινήσαμε με 22 παιδιά και στο τέλος μείναμε με περίπου 18-19. Του αξίζουν συγχαρητήρια γιατί έδωσε μεγάλη σημασία, όλο του το είναι, και είχαμε και καλά αποτελέσματα στα παιδικά πρωταθλήματα».
Ποιες είναι οι σκέψεις σας για τη νέα χρονιά και τι θέλετε να προσθέσετε;
«Η δική μας Ακαδημία έχει ένα ταβάνι. Είμαστε σε χωριό – δεν μπορούμε να έχουμε 50, 100 ή 200 παιδιά, όπως στο Ηράκλειο. Ένας φυσιολογικός αριθμός είναι τα 30 παιδιά. Ευελπιστούμε φέτος, στη σεζόν που ξεκινά τον Αύγουστο, να πιάσουμε τα 25. Οι γονείς βλέπουν ότι η Ακαδημία πάει καλά, δεν έχει προβλήματα και προοδεύει.
Ό,τι προβλήματα προκύπτουν, προσπαθούμε να τα καλύψουμε και να τα διορθώσουμε. Υπάρχει ενδιαφέρον – μας πλησιάζουν μόνοι τους. Μάλιστα, υπήρξε επιθυμία από γονείς να λειτουργήσει και το καλοκαίρι, αλλά δυστυχώς δεν γίνεται. Θα μείνει κλειστή για έναν μήνα αναγκαστικά. Στις 16 του μήνα κάναμε μια μικρή απονομή στους μικρούς μας φίλους για την καλή πορεία που είχαν – απονεμήθηκαν κάποια βραβεία και έπαινοι. Μια γιορτή, ουσιαστικά».
Η Τύλισος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον Βασίλη Κουβίδη. Ήσασταν αντιπρόεδρός του. Ποια είναι η σχέση σας και η συνεισφορά του στην ομάδα;
«Ο Βασίλης Κουβίδης είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας. Ήταν πρόεδρος για 17-18 χρόνια. Το όνομά του έχει ταυτιστεί με την Τύλισο. Είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί αυτή η προσφορά. Εγώ ήμουν αντιπρόεδρος την πρώτη μου χρονιά, όταν ήταν εκείνος πρόεδρος, και μετά μου παρέδωσε την προεδρία δείχνοντας εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου. Ήταν δίπλα μου στον βαθμό που πίστευε και του αξίζουν ευχαριστίες».
Ποια ήταν για εσάς η πιο δυσάρεστη και ποια η πιο ευχάριστη στιγμή αυτά τα χρόνια;
«Η πιο δυσάρεστη ήταν όταν αποχώρησε ο Μιχάλης Ζουραράκης, που ήταν επί σειρά ετών προπονητής. Η πιο ευχάριστη είναι ότι οι παίκτες της Τυλίσου, οι τοπικοί, δείχνουν ευαισθησία προς την ομάδα, κατανοούν τα προβλήματά της και τους έχω πάντα δίπλα μου».
Google News
Facebook
Instagram
Twitter