Τραυματισμοί των ποδοσφαιριστών στο Παγκόσμιο Κύπελλο

Το παγκόσμιο κύπελλο αποτελεί αδιαμφισβήτητα το ‘Πάσχα των Χριστιανών’ για τους ποδοσφαιρόφιλους όλου του πλανήτη. Στη δε τηλεθέαση τα 3 γεγονότα με την μεγαλύτερη, είναι η έναρξη του τελικού στο Μουντιάλ, τα 100μ ανδρών στους Ολυμπιακούς αγώνες και η εκκίνηση της F1 στη πίστα του Μονακό. Θα βάλω μέσα σε αυτά και το super bowl στην Αμερική.

Γράφει ο Γεώργιος Ν. Τζοάνος

Οι τραυματισμοί στους ποδοσφαιριστές αποτελεί μείζων ζήτημα για τους ίδιους, για τους προπονητές και τις ομάδες τους. Τραυματισμοί στους ποδοσφαιριστές συμβαίνουν από το τοπικό- ερασιτεχνικό επίπεδο έως και το υψηλότερο επαγγελματικό επίπεδο αλλά και κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου κυπέλλου.

Η παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία FIFA πραγματοποιεί επιδημιολογική μελέτη με στόχο τη καταγραφή των τραυματισμών στους ποδοσφαιριστές κατα τη διάρκεια του παγκοσμίου κυπέλλου, από το παγκόσμιο κύπελλο του 1998, αναλύοντας τη συχνότητα και τα χαρακτηριστικά των τραυματισμών.

Ως τραυματισμός ορίζεται βάση την FIFA, κάθε μυοσκελετικός τραυματισμός συμπεριλαμβανομένου και το χτύπημα στο κεφάλι ο οποίος χρήζει ιατρικής θεραπείας και οδηγεί σε μελλοντική αποχή από προπόνηση ή αγώνα. Ενώ ως υποτροπή ορίζεται ο ίδιος τραυματισμός ο οποίος συμβαίνει όχι περισσότερο από δυο μήνες από την επιστροφή του ποδοσφαιριστή σε προπόνηση ή αγωνιστική δράση.

Οι 32 ομάδες που συμμετέχουν συμπληρώνουν μια φόρμα με τους τραυματισμούς και αυτές συλλέγονται από επιστημονική ομάδα της FIFA , που πραγματοποιεί την επιδημιολογική μελέτη.

Στην μεθολογία, στο παγκόσμιο κύπελλο του 2014, οι 32 αυτές ομάδες έδωσαν 64 αγώνες (2046 ώρες), κάθε μια είχε 23 ποδοσφαιριστές, στο σύνολο 736, και κάθε ομάδα έδωσε από 3 έως 7 παιχνίδια.

Στο παγκόσμιο κύπελλο του 2014 είχαν καταγράφει 104 τραυματισμοί, με μέσο όρο 1.68 τραυματισμοί ανά παιχνίδι, η 50.8 τραυματισμοί ανά 1000 αγωνιστικές ώρες.

Τα δυο τρίτα (66%) των τραυματισμών ήταν λόγο επαφής με αντίπαλο. Οι περισσότεροι τραυματισμοί αφορούν τα κάτω άκρα 65%, και ακολουθούν τραυματισμοί στο κεφάλι-αυχένα 18%, άνω άκρα 9% και κορμό 7%.

Το 17%των τραυματισμών οδήγησαν σε αποχή από προπόνηση ή αγώνα από 8-28 μέρες.

Η πιο συχνή διάγνωση ήταν θλάση στους οπίσθιους μηριαίους χωρίς επαφή με αντίπαλο με μεγαλύτερη συχνότητα στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα.

Ενδιαφέρον αποτελεί ότι σε σύγκριση με προηγούμενα παγκόσμια κύπελλα η αποχή χρονικά μετά από τον τραυματισμό έχει μειωθεί, οι ποδοσφαιριστές επιστρέφουν σε προπόνηση ή αγώνα πιο γρήγορα. Αυτό οφείλεται στην έγκαιρη διάγνωση από τους ιατρούς των ομάδων και στην καλύτερη αντιμετώπισή τους με βάση των νέων πρωτοκόλλων αποθεραπείας που στηρίζονται σε επιστημονικές έρευνες και μελέτες.

Η πρόληψη είναι καλύτερη της θεραπείας και σε αυτό έχουν επικεντρωθεί πολλές έρευνες για τους τραυματισμούς στους ποδοσφαιριστές από την FIFA, και έχει δωθεί οδηγία στους διαιτητές να προστατεύσουν τους ποδοσφαιριστές από αντιαθλητικά χτυπήματα και ευελπιστούν ότι και η χρήση του VAR (Video Assistant Referee) που για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε επίσημα σε φιλικό αγώνα στην Ολλανδία τον Ιούλιο του 2016, θα συμβάλει στην μείωση των τραυματισμών.

Ένα σημαντικό στοιχείο είναι η αύξηση των τραυματισμών στο κεφάλι- διάσειση αποτελώντας το 5% του συνόλου των τραυματισμών και γι αυτό το λόγο έχει δωθεί συγκεκριμένη οδηγία στους διαιτητές να σταματούν τον αγώνα άμεσα να εισέλθει στον αγωνιστικό χώρο το ιατρικό τιμ της ομάδας και επίσης το αν θα συνεχίσει ή όχι τον αγώνα ο ποδοσφαιριστής μετά τον τραυματισμό στο κεφάλι είναι απόφαση του ιατρού της ομάδας και μόνο.

Η FIFA είναι σε στενή συνεργασία με τους διαιτητές με στόχο την τήρηση των κανονισμών και την μείωση των τραυματισμών. Από το 1998 ισχύει ο κανονισμός ότι τάκλιν από πίσω σε αντίπαλο είναι κόκκινη κάρτα και από το 2006 ισχύει ο κανονισμός ότι χτύπημα με τον αγκώνα στο κεφάλι του αντιπάλου είναι επίσης κόκκινη κάρτα, συμβάλλοντας έτσι στην μείωση των τραυματισμών στους ποδοσφαιριστές.

Συμπερασματικά οι τραυματισμοί των ποδοσφαιριστών στο παγκόσμιο κύπελλο του 2014 είχαν μειωθεί κατα 37% σε σύγκριση με το παγκόσμιο κύπελλο του 2002, χωρίς όμως να αλλάζει η συχνότητα των τραυματισμών χωρίς επαφή με αντίπαλο αλλά με σημαντική μείωση στη συχνότητα των τραυματισμών με επαφή με αντίπαλο.

Οι τραυματισμοί είναι σημαντικό πρόβλημα για τους ποδοσφαιριστές, τους προπονητές, τους ιατρούς των ομάδων και των συλλόγων τους. Οι ποδοσφαιριστές αναμφίβολα είναι οι πρωταγωνιστές του αθλήματος. Πίσω όμως από αυτούς κρύβονται οι “αφανείς ήρωες” σε μία επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα: οι προπονητές, οι βοηθοί προπονητών, οι ιατροί των ομάδων, οι φυσιοθεραπευτές, οι εργοφυσιολόγοι, οι γυμναστές, οι μασέρ, οι διαιτολόγοι-διατροφολόγοι, οι ψυχολόγοι. Είναι χρέος όλων να προστατέψουν τους ποδοσφαιριστές και το δημοφιλέστερο αυτό άθλημα, το “Βασιλιά των σπορ”, που λέγεται ποδόσφαιρο. Η εξέλιξη της ιατρικής, και οι επιστημονικές έρευνες βασισμένες των αποδείξεων, θα πρέπει να συμβάλλουν στην καλύτερη διάγνωση, θεραπεία, πρόγνωση αλλά και πρόληψη των τραυματισμών στο ποδόσφαιρο. Είναι σημαντικό, εμείς οι ιατροί των ομάδων, να μεταλαμπαδέψουμε τη γνώση και την ιατρική βασισμένη των αποδείξεων, που προέρχεται κυρίως από επιστημονικές μελέτες , για τους τραυματισμούς, από την UEFA και την FIFA.

Εύχομαι ένα συναρπαστικό παγκόσμιο κύπελλο χωρίς τραυματισμούς.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ν. ΤΖΟΑΝΟΣ MD
ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ
ΑΘΛΗΤΙΑΤΡΟΣ