Ο Ντιέγκο Ρομάνο συνεχίζει στα ελληνικά γήπεδα, ενώ έγραψε ιστορία στο Κύπελλο Ελλάδας, καθώς σε ηλικία 42 ετών, έγινε ο γηραιότερος ξένος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της διοργάνωσης, με τη φανέλα του Άρη Βούλας.
Σε συνέντευξη του στο metrosport.gr, έκανε έναν απολογισμό της τεράστιας καριέρας του, ενώ μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον πρώτο του σταθμό στην Ελλάδα, τον Εργοτέλη, στον οποίο αγωνίστηκε για έξι χρόνια.
«Ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσω να βοηθήσω τον Εργοτέλη και τον Ηρακλή, αυτές οι ομάδες μου έχουν προσφέρει πάρα πολλά και θέλω να ανταποδώσω όλα αυτά που μου έχουν δώσει», δείχνοντας την μεγάλη αγάπη που έχει για τον ηρακλειώτικο σύλλογο.
Αναλυτικά μέρος της συνέντευξης του:
«Το ποδόσφαιρο είναι χαρά. Μεγάλωσα στους δρόμους και το βλέπω ότι είναι ένα παιχνίδι. Όταν γίνεσαι επαγγελματίας έχεις υποχρεώσεις, πρέπει να κάνεις χαρούμενους τους φιλάθλους, αλλά πάνω από όλα το ποδόσφαιρο είναι χαρά και πρέπει να το διασκεδάζουμε, δεν είναι τόσο τραγικό όπως το βλέπουμε κάποιες φορές».
Για τον Εργοτέλη:
Πως προέκυψε η μεταγραφή σου στην Ελλάδα και στον Εργοτέλη;
«Ένας σκάουτερ είχε έρθει τότε στην Αργεντινή για να δει ορισμένους παίκτες, οποίος ήταν φίλος του κ. Καραγεωργίου, και με πρότεινε στον Εργοτέλη. Πάντα είχα το όνειρο να παίξω στην Ευρώπη, ήμουν τότε και σε μια ηλικία που δεν μπορούσα να αγνοήσω αυτή την πρόταση , ήμουν 28 χρονών.
Και δόξα το θεό κατέληξα σε μια πάρα πολύ καλή ομάδα τότε. Ήταν ιδανική η περίπτωση της Ελλάδας και του Εργοτέλη και πάντα περίμενα για αυτή την ευκαιρία. Ήμουν τυχερός που με είδαν τότε στην Αργεντινή και με έφεραν στην Ελλάδα. Είμαστε ευτυχισμένοι που μείναμε στη χώρα και μεγάλωσαν τα παιδιά μας εδώ, ο κόσμος μας αγκάλιασε και μας σέβεται τόσα χρόνια. Ο Εργοτέλης ήταν η ευρωπαϊκή ομάδα που έκανε πρόταση».
Στο Ηράκλειο έζησε τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του, έξι στο σύνολο. Αγαπήθηκε και αγάπησε την ομάδα και τον κόσμο της και μέχρι σήμερα είναι ένας από τους πιο αγαπητούς ποδοσφαιριστές που έχουν αγωνιστεί στον Εργοτέλη.
«Καμία σχέση ο Εργοτέλης ο τότε με τον Εργοτέλη που είναι τώρα. Ήταν από τις καλύτερες ομάδες στην Ελλάδα, είχαμε ένα τρομερό πρόεδρο και πέρασα υπέροχα στην ομάδα, για αυτό λέω ότι ήμουν τυχερός. Είχαμε πολύ κλίμα μεταξύ μας όλοι οι ποδοσφαιριστές, αλλά αυτό προερχόταν από πάνω, από την διοίκηση.
Ο πρόεδρος ήταν ένα φοβερός άνθρωπος, τα είχαμε όλα, ήταν μια ομάδα παράδειγμα. Σκεφτόμασταν μόνο να παίζουμε μπάλα, αυτό κράτησε για τρία χρόνια όμως και μετά ξεκίνησαν τα προβλήματα.
Αργότερα που η ομάδα είχε πέσει στη Γ Εθνική, είχα πρόταση να πάω να τους βοηθήσω, αλλά ήταν η πρώτη μου χρονιά στον Ηρακλή τότε και δεν μπορούσα να γυρίσω, προσπάθησα να βοηθήσω από άλλο πόστο, αλλά δεν έγινε τελικά.
Ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσω να βοηθήσω τον Εργοτέλη και τον Ηρακλή, αυτές οι ομάδες μου έχουν προσφέρει πάρα πολλά και θέλω να ανταποδώσω όλα αυτά που μου έχουν δώσει».
Υπήρξε κάποια στιγμή στην καριέρα πρόταση από κάποια μεγάλη ελληνική ομάδα;
«Τη σεζόν 2011/12, όταν ήμουν στον Εργοτέλη, είχα αρχικά πρόταση από τον ΠΑΟΚ και αργότερα μπήκε και ο Ολυμπιακός. Μου είχε μιλήσει τότε ο προπονητής του ΠΑΟΚ, ο Λάζλο Μπόλονι, αλλά τραυματίστηκα και έμειναν όλα εκεί. Είχα πάθει ρήξη χιαστού και τελείωσαν όλα.
Με τον ΠΑΟΚ είχαμε μια επικοινωνία, είχα μιλήσει με τους ανθρώπους του Εργοτέλη, αλλά δεν ήθελαν να με αφήσουν να φύγω, ήμουν και εγώ καλά στο Ηράκλειο και δεν είχα πάρει απόφαση τι να κάνω. Στα επόμενα χρόνια δεν υπήρχε ξανά πρόταση από άλλη μεγάλη ομάδα».