Ο ΟΦΗ συνεχίζει να απογοητεύει στο φετινό πρωτάθλημα της Super League, γνωρίζοντας την έκτη του ήττα σε οκτώ παιχνίδια, αυτή τη φορά στην Τρίπολη από τον Αστέρα με σκορ 3-0. Στο ντεμπούτο του Χρήστου Κόντη στον πάγκο, η εικόνα των «ασπρόμαυρων» παρέμεινε προβληματική, καθώς παρουσιάστηκαν για άλλη μια φορά ασύνδετοι, με πολλά αμυντικά λάθη και αδυναμία να αντιδράσουν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Αστέρα να ελέγχει πλήρως τον ρυθμό και να βρίσκει δίχτυα στο 23’, όταν ο Τσίκο με ένα εντυπωσιακό σουτ εκτός περιοχής έστειλε την μπάλα στο «παραθυράκι» του Χριστογεώργου, ανοίγοντας το σκορ για τους γηπεδούχους. Ο ΟΦΗ δεν μπόρεσε να απειλήσει ουσιαστικά, με εξαίρεση ένα σουτ του Νους στο 22’ που μπλόκαρε ο Παπαδόπουλος. Στο πρώτο ημίχρονο, τα λάθη στην κυκλοφορία και η έλλειψη επιθετικής ανάπτυξης ήταν ξανά εμφανή, με τον Αστέρα να φτάνει πιο κοντά σε δεύτερο γκολ απ’ ό,τι ο ΟΦΗ στην ισοφάριση.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με το ίδιο σκηνικό. Ο Νους, που είχε ήδη δεχτεί κίτρινη στο πρώτο μέρος, αποβλήθηκε στο 52’ με δεύτερη κάρτα, αφήνοντας τον ΟΦΗ με δέκα παίκτες για δεύτερη φορά φέτος σε μόλις έξι συμμετοχές. Παρά την αποβολή, ο ΟΦΗ είχε μια σημαντική στιγμή στο 61’ με τον Αποστολάκη να σημαδεύει το οριζόντιο δοκάρι, αλλά αμέσως μετά κατέρρευσε. Στο 71’ ο Μπαρτόλο με απευθείας εκτέλεση φάουλ αιφνιδίασε τον Χριστογεώργο και έκανε το 2-0, ενώ στο 76’ ο ίδιος παίκτης εκμεταλλεύτηκε το λάθος του Ανδρούτσου και με ψύχραιμο πλασέ διαμόρφωσε το τελικό 3-0.
Ο ΟΦΗ ολοκλήρωσε το παιχνίδι χωρίς ουσιαστικά να απειλήσει ξανά, δείχνοντας ξανά ότι στερείται συνοχής, ενέργειας και αυτοπεποίθησης. Με έξι ήττες στις οκτώ πρώτες αγωνιστικές και παθητικό 19 τερμάτων –τη δεύτερη χειρότερη επίδοση του πρωταθλήματος πίσω μόνο από τον Πανσερραϊκό που έχει δεχτεί 20– οι αριθμοί αποτυπώνουν πλήρως τη δύσκολη πραγματικότητα που βιώνει η κρητική ομάδα.
Ο Χρήστος Κόντης είχε μια εξαιρετικά δύσκολη αποστολή στο ντεμπούτο του, με την ομάδα του να δείχνει ανέτοιμη πνευματικά και τακτικά. Το ζητούμενο πλέον για τον ΟΦΗ δεν είναι μόνο οι νίκες, αλλά η εύρεση στοιχειώδους σταθερότητας και αυτοπεποίθησης, καθώς η εικόνα του στο ξεκίνημα της χρονιάς θυμίζει περισσότερο «περιαδεύοντα θίασο» παρά ομάδα με στόχους και κατεύθυνση.
