Ο Πέτρος Μαρινάκης μίλησε στο Sport-fm.gr για τον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου, για το έργο του Μίλαν Ράσταβτς, αλλά και την εκπληκτική δουλειά του Τραϊανού Δέλλα, ενώ σε μια σπουδαία αποκάλυψη αναφέρθηκε στον Ματίας Αλμέιδα, ο οποίος στις αρχές του 2000, λίγο έλλειψε να γίνει… ερυθρόλευκος.
Τα λόγια του:
«Είχα πει και τότε ότι ο ΟΦΗ πάει να φτιάξει κάτι καλό αλλά το έχανε στο αμυντικό κομμάτι. Σίγουρα με τη φυγή του Δέλλα η κατάσταση δυσκόλεψε. Έδειξε όμως έναν καλό χαρακτήρα και μία καλή εικόνα η επιλογή του Ράσταβατς, ο οποίος κατάφερε να συνεχίσει επάξια το έργο του Δέλλα. Βέβαια ακόμη αμυντικά έχει θέματα. Παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, παράγει πολλές τελικές, όμως δέχεται και πολλές τελικές που είναι πρόβλημα. Όντως ο Ράσταβατς έχει συμμαζέψει την κατάσταση, αλλά και πάλι χρειάζεται περαιτέρω βελτίωση».
Η αξία του προπονητή Μίλαν Ράσταβατς είναι γνωστή και δεν αμφισβητείται, έτσι όταν έγινε γνωστό ότι ο έμπειρος Σέρβος τεχνικός θα αναλάβει τον πάγκο του ΟΦΗ, οι φίλοι της ομάδας, όπως και ο Πέτρος Μαρινάκης, υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό το πάντρεμα αυτό και βγήκαν απόλυτα δικαιωμένοι.
«Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που δεν βγάζει γρήγορα συμπεράσματα. Ο κ. Ράσταβατς έχει δείξει στις προηγούμενες ομάδες του, όπως και τώρα στον ΟΦΗ, σημαντικό έργο, όπως και όλοι οι προπονητές μπορούν να δείξουν τη δουλειά του εάν έχουν την κατάλληλη υποστήριξη, ενώ η ομάδα δεν μπλέκεται στα πόδια του. Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις γενικά ομάδες να παίζουν ποδόσφαιρο τέτοιου επιπέδου, όμως συνήθως λένε ότι οι άμυνες κερδίζουν τρόπαια, άρα θα πρέπει ο ΟΦΗ να συνδυάσει και τα δύο. Έχουμε ως πρόσφατο παράδειγμα την Μπαρτσελόνα απέναντι στην Ίντερ, με την Μπάρτσα να πετάει φωτιές στην επίθεση, χωρίς όμως να καταφέρει να πάει στον τελικό. Και οι 11 πρέπει να κάνουν επίθεση και οι 11 να κάνουν άμυνα, αυτός είναι ο ορισμός του σύγχρονου ποδοσφαίρου».
Στην Ελλάδα η διαφορά ανάμεσα στις λεγόμενες μεγάλες ομάδες και τις μικρομεσαίες μερικές φορές είναι χαώδης, άλλωστε τελευταία ομάδα της επαρχίας που κατέκτησε το Κύπελλο είναι η Λάρισα το 2007. Ο Πέτρος Μαρινάκης θεωρεί λοιπόν ότι εάν τα καταφέρει φέτος ο ΟΦΗ, τότε θα χαράξει έναν νέο δρόμο, που μπορεί να ωφελήσει ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο.
«Είναι ένα πολύ σημαντικό πράγμα ο ΟΦΗ να κατακτήσει αυτόν τον τίτλο. Είναι μία επαρχιακή ομάδα και ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι μία μικρομεσαία ομάδα να φτάσει σε έναν τίτλο. Θα είναι πάρα πολύ σημαντικό για το νησί, για τον κόσμο του ΟΦΗ, αλλά και ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Παραμένει, ωστόσο, ένας εξαιρετικά δύσκολος στόχος».
Ο Πέτρος Μαρινάκης στην ποδοσφαιρική του καριέρα είχε την τύχη και κυρίως της ικανότητα να αφήσει φαρδιά πλατιά το στίγμα του στην ιστορία τόσο του ΟΦΗ, όσο και του Ολυμπιακού, δύο φανέλες με τις οποίες μάτωσε μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Τώρα όμως πρέπει να… κόψει την καρδιά του στα δύο.
«Εγώ τώρα είμαι σε μια δύσκολη θέση. Μιλάω όμως σαν φίλαθλος, αλλά και ως παλαίμαχος ποδοσφαιριστής. Θα είναι ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι για τον ΟΦΗ. Έχει να αντιμετωπίσει μία πολύ δυνατή ομάδα όπως είναι ο φετινός Ολυμπιακός. όμως μιλάμε για ένα παιχνίδι, μέσα σε 90 λεπτά τα πάντα μπορούν να συμβούν. Είμαι σίγουρος ότι τα παιδιά θα προσπαθήσουν και εύχομαι απλώς να δούμε ένα ωραίο και ανταγωνιστικό παιχνίδι. Από εκεί και πέρα ο πιο καλός και ο πιο τυχερός να πάρει το τρόπαιο».
Σιγά σιγά βλέπουμε το ελληνικό ποδόσφαιρο να παλεύει, ώστε να κάνει βήματα μπροστά και πράγματα που για πολλούς θεωρούνται δεδομένα, στην χώρα μας αποτελούν «ταμπού». Αυτή τη φορά όμως θα έχουμε την τύχη να απολαύσουμε ένα τελικό Κυπέλλου, με φιλάθλους και των δύο ομάδων, οι οποίοι θα μετατρέψουν την αναμέτρηση σε γιορτή, ακριβώς όπως πρέπει να είναι ένας τελικός.
«Χαίρομαι πάρα πολύ που στο γήπεδο θα παρευρίσκονται φίλαθλοι και των δύο ομάδων, είναι πολύ σημαντικό αυτό για το ελληνικό ποδόσφαιρο, σε κανέναν δεν αρέσει να βλέπει κενά καθίσματα, πόσο μάλλον κενά γήπεδα. Το ποδόσφαιρο είναι ένα όμορφο άθλημα και πρέπει όλοι να το χαιρόμαστε, ανεξαρτήτως τι ομάδα υποστηρίζει ο καθένας. Θα πρέπει να χειροκροτάμε τόσο την ομάδα μας, όσο και τον αντίπαλο όταν είναι καλύτερος, αυτό είναι ο αθλητισμός. Δεν πρέπει να προχωράμε σε ενέργειες που δεν τιμούν ούτε εμάς τους ίδιους, ούτε ολόκληρη την κοινωνία».
Στον ιστορικό τελικό του 1987 ο Πέτρος Μαρινάκης βρισκόταν ακόμη στις ακαδημίες της ομάδας, ενώ το 1990 απέναντι στον Ολυμπιακό, ανάρρωνε από έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό και αναγκάστηκε να παρακολουθεί βασανιστικά το παιχνίδι από τις κερκίδες.
«Πάντα ένας αθλητής θέλει να κυνηγάει τα όνειρα και τους στόχους του. Η ένταση όμως να βλέπω το παιχνίδι από τον πάγκο ήταν λες και έπαιζα. Είναι πιο δύσκολο όταν είσαι απ’ έξω και απλώς βλέπεις, θέλεις να μπεις και να βοηθήσεις με όποιον τρόπο μπορείς».
Εννοείται στο πέρασμα του από τον ΟΦΗ είχε την τύχη να συνεργαστεί με τον Ευγένιο Γκέραρντ, έναν άνθρωπο πολύ μπροστά από την εποχή του, ο οποίος αποτελεί μία από τις πιο ιστορικές μορφές (αν όχι η πιο ιστορική) του συλλόγου. Όμως ο Μαρινάκης θέλησε να δώσει και τα απαραίτητα εύσημα σε ολόκληρη την ομάδα του Ολλανδού θρύλου.
«Δεν ήταν μόνο ο κ. Γκέραρντ που ανέβασε επίπεδο την ομάδα. Σίγουρα αυτός ήταν που έπαιρνε το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, όμως ολόκληρη η ομάδα του ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Μας βοήθησε να δούμε το ποδόσφαιρο από τα δικά του μάτια. Ο Γκέραρντ βοήθησε, όχι μόνο εμένα, αλλά και πάρα πολλά άλλα παιδιά να παίξουν ποδόσφαιρο και να κάνουν μία εξαιρετική καριέρα, στην Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό».
Οι φανταστικές εμφανίσεις του με τον ΟΦΗ, προσέλκυσαν το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού, με τους «ερυθρόλευκους» να κινούνται με γοργούς ρυθμούς για να τον αποκτήσουν. Όταν ήρθε στα χέρια του η πρόταση των Πειραιωτών, η απάντηση του δεν άργησε ούτε δευτερόλεπτο.
«Για εμένα ήταν ένα όνειρο ζωής να παίξω στον Ολυμπιακό. Εκείνη την εποχή όταν ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής έκανε τη διαφορά, συνήθως πήγαινε στον Παναθηναϊκό (γέλια). Ο Ολυμπιακός ενδιαφέρθηκε για εμένα, κάτι που ήταν πάρα πολύ σημαντικό, δεν το σκέφτηκα καθόλου και δέχτηκα αμέσως. Είναι η μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας και ήταν κάτι το απίστευτο, αυτή η μεταγραφή ήταν κάτι που δεν μπορούσα να αρνηθώ. Τι να έλεγα; Όχι στον Ολυμπιακός; Σα να μην είχα άλλη επιλογή ένιωθα. Με θετικό τρόπο το εννοώ σαφώς. Σίγουρα υπήρχε μεγάλη διαφορά. Υπήρχε τεράστια πίεση γιατί στον Ολυμπιακό πρέπει να κερδίζει συνέχεια. Όταν όμως είσαι σε έναν σωστό οργανισμό και εσύ κάνεις σωστά τη δουλειά που πρέπει να κάνεις, τότε όλα θα πάνε καλά. Βέβαια χρειάζεται και ο απαραίτητος χρόνος προσαρμογής, είναι μία μεγάλη αλλαγή, πόσο μάλλον για έναν παίκτη που αγωνιζόταν στην επαρχία, οι διαφορές είναι τεράστιες».
Το ταβάνι του όμως δεν ήταν απλά ο Ολυμπιακός, καθώς ο Μαρινάκης συνέχιζε να μαγεύει στους αγωνιστικούς χώρους και μαζί με την αγωνιστική του εκτόξευση τράβηξε ακόμη περισσότερα βλέμματα πάνω του, ξεπερνώντας τα στενά σύνορα της Ελλάδας. Η μοίρα τον έστειλε στην Ανδαλουσία και τη Σεβίλλη.
«Ευτυχώς βρήκα τον δρόμο μου και ο Ολυμπιακό μου έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστώ και στη Σεβίλλη. Πέρασα δύο πολύ καλά χρόνια στον Ολυμπιακό και κατάφερα να πάρω τη μεταγραφή μου στην Ισπανία, που επίσης ήταν μία πρόταση που δεν μπορούσα να αρνηθώ. Για τη συνέχεια μην με ρωτήσεις, έκανα τη χειρότερη απόφαση της ζωής μου όταν και αποχώρησα από την ομάδα. Ήμουν ένας άνθρωπος που δεν εξέταζα και πολύ τα καλά πράγματα που συνέβαιναν στη ζωή μου και πιστεύω έτσι πρέπει να κάνουν όλοι οι άνθρωποι, γι’ αυτό και όταν με ζήτησε ο Ολυμπιακό, όταν με ζήτησε η Σεβίλλη, δεν είχα να σκεφτώ κάτι παραπάνω (γέλια)».
Στο πέρασμα του από τη Σεβίλλη δεν γνώρισε απλώς τον Ματίας Αλμέιδα, αλλά μοιράστηκαν και το ίδιο δωμάτιο, τονίζοντας το πόσο παθιασμένος και τρελός ήταν και παραμένει ο Αργεντινός με το ποδόσφαιρο. Πλέον ο «Πελάδο» έχει αποχωρήσει από την Ελλάδα και τον πάγκο της ΑΕΚ, με τον Πέτρο Μαρινάκη να εκφράζει το δικό του παράπονο για τον τρόπο με τον οποίο ο Αλμέιδα απομακρύνθηκε.
«Ο Αλμέιδα ήταν ένας άνθρωπος, όπως είναι και τώρα ως προπονητής, πολύ εγωιστής, με την καλή έννοια και παθιασμένος με το ποδόσφαιρο. Λάθη κάνουμε όλοι, όμως όποιος δεν κάνει λάθη είναι αυτός που δεν δουλεύει. Δεν είναι καλό για την Ελλάδα και το ελληνικό ποδόσφαιρο ότι ο Αλμέιδα θα φύγει από τη χώρα μας. Δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι είναι το ποδόσφαιρο, από μία στιγμή στην άλλη όλα αλλάζουν. Ακούω κάποια πράγματα που δεν μου αρέσουν για τον Αλμέιδα.
Είσαι επαγγελματίας, δουλεύεις και πληρώνεσαι, δεν γίνεται να δέχεται τέτοιας μορφής κριτική, την ώρα που έχει προσφέρει τόσα πολλά στην ΑΕΚ, αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξουν πολλά πράγματα και θα πρέπει επιτέλους να τους αφήνουμε να κάνουν τη δουλειά τους για να φανεί το έργο τους. Όλοι σε αυτή τη ζωή κάνουμε μία δουλειά και δεν θέλουμε κανένας να μας λέει συνεχώς το τι να κάνουμε. Και επιπλέον πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται να κερδίζουμε πάντα και συνέχεια».
Σύμφωνα με τον Πέτρο Μαρινάκη, το πέρασμα του Ματίας Αλμέιδα από την Ελλάδα και τον πάγκο της ΑΕΚ, λίγο έλλειψε να μην είναι και το πρώτο του, καθώς στο ξεκίνημα της χιλιετίας, ο Ολυμπιακός είχε ενδιαφερθεί έντονα για την περίπτωση του, όταν όμως ήταν ακόμη ποδοσφαιριστής. παραλίγο λοιπόν η ιστορία να γραφτεί εντελώς διαφορετικά.
«Υπήρχε ενδιαφέρον από τον Ολυμπιακό για να πάρει τον Αλμέιδα ως ποδοσφαιριστή και μάλιστα εκείνη την εποχή είχα μιλήσει μαζί του, διότι ζητούσε την άποψή μου. Δεν ξέρω όμως τελικά γιατί στράβωσε η μεταγραφή, ήταν κάπου στο 2000. Θα ήταν εντυπωσιακό να ερχόταν ως παίκτης στην Ελλάδα, οπωσδήποτε θες τέτοιες προσωπικότητες στην ομάδα σου».
Google News
Facebook
Instagram
Twitter