«Καλό παράδεισο παπά της καρδιάς μας»: Ο συγκλονιστικός επικήδειος του Γ. Χαμηλάκη για τον π. Αλέξανδρο

Συγκλονιστικός ήταν ο επικήδειος του Γιώργου Χαμηλάκη στον καλό του φίλο και συνεργάτη, τον Πατήρ Αλέξανδρο στην στο τελευταίο του αντίο.

Ο Γιώργος Χαμηλάκης εκ μέρους της οικογένειας της Ομόνοιας εκφώνησε στην εξόδιο ακολουθία τον κάτωθι επικήδειο αποχαιρετισμό προς τον συνεργάτη και φίλο του, τον αγαπημένο τ. Αλέξανδρο..

«Πατέρα Αλέξανδρε, φίλε μου αγαπημένε. Ήρθε η ώρα που φοβόμουν για να πω δυο λόγια αγάπης που θα ακουστούν φτωχά μπροστά στο μεγαλείο σου. Είχα την τύχη και την τιμή να σε γνωρίσω από την κοινή ενασχόληση μας στα Διοικητικά της Ομόνοια Καλλιθέας. Καταφέραμε να συνδημιουργήσουμε ένα πρότυπο ερασιτεχνικό σωματείο με βασικές αρχές την χαρά της άθλησης, την συνεργασία, την ομαδικότητα, την φιλία και κυρίως την αλληλεγγύη. Δεν είναι τυχαίο που μαζί με σένα έσβησε και η ομάδα αφού υπήρξες διαχρονικά και αναμφισβήτητα η βασική κολόνα του όλου εγχειρήματος.

Παρεξηγημένος, με προφίλ λαϊκού αλλά για όλους εμάς που σε γνωρίσαμε υπήρξες βαθύτατα πνευματικός. Όταν πριν από δυο μήνες μου ανέθεσες να μιλήσω σήμερα για σένα, με παρακάλεσες να μην αναφερθώ στο σπουδαίο για μένα ιερατικό σου έργο. Το παίρνεις μαζί σου αλλά είμαι πεπεισμένος ότι σε ευγνωμονούν δεκάδες ωφελούμενοι. Έτσι θα περιοριστώ στα φανερά δηλαδή στο μεγάλο κοινωνικό σου έργο.

Υπήρξες βαθιά ρομαντικός με ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό ιδεαλισμό. Με προθυμία, διακριτικότητα και σχετική ευκολία έβρισκες εργασία στα άνεργα παιδιά της ομάδας, της συνοικίας, της ενορίας. Η προσφορά σου επεκτείνονταν ακόμα και σε θέματα που δεν πολυγνώριζες, όπως ας πούμε του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Πόσες μα πόσες φορές μου ζήτησες ευγενικά να ενημερώσω σχετικά γονείς και υποψήφιους σπουδαστές για το τι είναι οι ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ, το ΕΠΑΛ, το ΙΕΚ και τι επαγγελματικά δικαιώματα αποκτούν κατά την αποφοίτηση τους.

Να μιλήσουμε με το παιδί για να δούμε τις κλίσεις και τα θέλω του. Να επιλέξει ενδιαφέρουσα ειδικότητα ώστε με εσωτερικό κίνητρο να αποκτήσει τις γνώσεις, να αναπτύξει τις δεξιότητες και αποφοιτώντας να αποκτήσει τα εφόδια ενός σύγχρονου και καλού τεχνίτη. Αυτό όμως που θαύμαζα σε σένα ήταν ο τρόπος, δεν επιθυμούσες να επιβάλεις συμπεριφορές και επιλογές, αλλά να προτείνεις, να βοηθήσεις, να καταθέσεις ψυχή.

Ψύχραιμος, ήρεμος, μεθοδικός, έδινες χαρά, ανακούφιση, αισιοδοξία και πίστη σε όσους ζήτησαν τη βοήθεια σου. Συνήθιζα να σου λέω ότι δεν είσαι απλά ένας καλός εξομολογητής, αλλά ένας σπουδαίος ψυχαναλυτής. Με το ίδιο θάρρος, πίστη και αισιοδοξία αντιμετώπισες το δικό σου πρόβλημα, τον δικό σου Γολγοθά. Άξιος θαυμασμού.

Πατέρα Αλέξανδρε, τι να πρώτο γράψει κανείς για σένα. Τι να πρώτο υμνήσει από την πολυσχιδή και μεγαλειώδη προσωπικότητά σου. Θα χρειαζόταν δεκάδες ίσως και εκατοντάδες σελίδες. Στέκομαι εδώ και σε κοιτώ για το μεγάλο σου ταξίδι, δεν είμαι μόνος μου, εδώ είναι όλοι για να σου πούμε το τελευταίο αντίο και σιωπηλά να σου φωνάξουμε πόσο μα πόσο σε αγαπήσαμε. Εδώ βρίσκεται και η οικογένειά σου που σου στάθηκε άξια και αντάξια της υπερηφάνειας και της αγάπης που έτρεφες γι’ αυτούς. Είμαστε συντετριμμένοι που σε αποχαιρετούμε, όμως παράλληλα χαιρόμαστε που είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε και να ζήσουμε μαζί σπουδαία και όμορφα πράγματα.

Ευχόμαστε ολόψυχα να γεύεσαι και να απολαμβάνεις, αυτών που αφιερώθηκες, ακολούθησες, δίδαξες και βίωσες μέσα από την ιεροσύνη σου. Σ’ ευχαριστούμε για ότι άπλετα μας χάρισες, για την καλοσύνη σου, το χιούμορ σου, τους χορούς σου, την κοινωνική σου δράση, την αισιοδοξία σου, αλλά κυρίως την αγάπη σου. Θα σε θυμόμαστε σαν κάτι το πολύ εξαιρετικό, το ανεκτίμητο. Καλό παράδεισο παπά της καρδιάς μας».