Βρίσκεται πάνω από 45 χρόνια στα τοπικά γήπεδα, είτε ως ποδοσφαιριστής, είτε ως προπονητής, έχοντας ζήσει αξέχαστες στιγμές με αρκετές ομάδες, εκ των οποίων, ορισμένες, δεν υπάρχουν πλέον. Όπως τόνισε και ο ίδιος, το ποδόσφαιρο είναι η ζωή του, καθώς «κυλάει» στο αίμα του. Ο προπονητής των Κουνάβων, Δημήτρης Τσέρος, μίλησε στο Grandsport.gr, για τα ποδοσφαιρικά του χρόνια, την προπονητική και πολλά άλλα.
Είναι ένα άνθρωπος ο οποίος αγωνίστηκε ως ποδοσφαιριστής σχεδόν 30 χρόνια, στα τοπικά γήπεδα και αν γινόταν θα συνέχιζε ακόμα… ωστόσο, πλέον απολαμβάνει την μεγάλη του αγάπη, από τους πάγκους αλλά και από τους… τρεις γιούς του, τους όποιους βλέπει να ακολουθούν τα «βήματα» του, με τον πρώτο να παίζει στον Ανθεστίωνα, τον δεύτερο στην Κ19 του Εργοτέλη και τον μικρότερο, στα μικρά τμήματα του Εργοτέλη.
Δεν ήθελε να ασχοληθεί με την προπονητική, όταν όμως ξεκίνησε, δεν σταμάτησε ποτέ. Μας μίλησε για την αγαπημένη του, Θύελλα Χρυσοπηγής, για τους Κουνάβους όπου βρίσκεται στον πάγκο αυτή τη στιγμή, ενώ αναφέρθηκε και στην τρέχουσα κατάσταση που επικρατεί στο ποδόσφαιρο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε στο Grandsport.gr:
Μίλησε μου για τα ποδοσφαιρικά σου χρόνια…
«Ξεκίνησα την καριέρα μου το 1976 και τελείωσα τη σεζόν 2005-2006. Πρώτη μου ομάδα ήταν η Θύελλα Χρυσοπηγής, όπου αγωνίστηκα 19-20 χρόνια, μέχρι το 1995. Μετά έπαιξα ένα χρόνο στο Γιούχτα, στη συνέχεια πήγα στις Γούβες, έπαιξα πέντε χρόνια εκεί, ένα χρόνο στο Διαγόρα Ανώπολης, μετά ξαναγύρισα στις Γούβες και έκλεισα την καριέρα μου στον Ανδρογέα, όπου εκεί έπαιξα τρία χρόνια. 30 χρόνια συνεχής παρουσίας.
Αυτά τα 30 χρόνια τους ευχαριστώ όλους όσους συνεργάστηκα, προπονητές, συμπαίκτες, αλλά ευχαριστώ και τους παίκτες τους οποίους έχω προπονήσει, τους παράγοντες, όλους».
Με ποια ομάδα θεωρείς πως έκανες την καλύτερη πορεία στην καριέρα σου;
«Σε όλες τις ομάδες τα πήγα καλά, στις Γούβες πήγαμε Β κατηγορία, μετά βγήκαμε Α2, με τον Διαγόρα βγήκαμε κατηγορία και στον Ανδρογέα τα πήγα καλά παρόλο που δεν βγήκαμε κατηγορία. Εκεί μάλιστα πήγα όταν ήμουν 40 χρονών…».
Θύελλα Χρυσοπηγής, Διαγόρας Ανώπολης και Ανδρογέας. Τρεις ομάδες που δεν αγωνίζονται πλέον στα πρωταθλήματα της ΕΠΣΗ, κάνε μου ένα σχόλιο για την κάθε μία.
«Η Θύελλα ήταν μία καλή φουρνιά πριν πολλά χρόνια, συντηρούσαμε εμείς την ομάδα, χωρίς χρήματα, δεν πληρωνόταν κανένας. Προπονητής για 4-5 χρόνια ήταν ο Νίκος Πασπαράκης, εξαιρετικός. Ήταν πολλά χρόνια μία καλή ομάδα, το αντίπαλο δέος ήταν ο Ποσειδώνας επειδή ήταν κοντά οι δύο περιοχές.
Την αγάπησα πολύ αυτή την ομάδα, έπαιξα πολλά χρόνια εκεί, δεν θα έφευγα αν δεν διαλυόταν. Σε αυτή τη γειτονιά παντρεύτηκα και έγινα μόνιμος κάτοικος Χρυσοπηγής. 20 χρόνια γεμάτα, έπαιξα όλα τα παιχνίδια, την αγάπησα πάρα πολύ αυτή την ομάδα. Είχαμε πάρα πολύ καλό συμβούλιο, μας άρεσε πολύ αυτή η ομάδα. Όταν αγαπήσω κάτι δεν θέλω να το αφήσω και γι’ αυτό αν δε διέλυε δεν θα έφευγα. Εκείνα τα χρόνια, η γειτονιά σου ήταν η ομάδα σου, ήταν το σπίτι σου. Δεν αλλάζανε εύκολα ομάδες οι ποδοσφαιριστές. Η θύελλα ήταν όλη μου η ζωή.
Ο Διαγόρας Ανώπολης ήταν και αυτός μία ομάδα που αγάπησα, έπαιξα ένα χρόνο, ήταν δυνατή ομάδα, άφησα το στίγμα μου και εκεί. Έκανα πολλούς φίλους. Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου, «κυλάει» στο αίμα μου και όπου πήγα μου άρεσε. Και αυτό ήταν ένα ωραίο κεφάλαιο της ζωής μου.
Η τελευταία μου ομάδα ποδοσφαιρικά, ο Ανδρογέας, ήταν κοντά στη γειτονιά μου, πέρασα τρία υπέροχα χρόνια, έκανα και εκεί πολύ καλές φιλίες, μπορεί να μην βγήκαμε κατηγορία, αλλά τα πήγαμε πολύ καλά».
Είχες μια ιδιαίτερη ικανότητα να σκοράρεις από το σημείο του κόρνερ, καθώς είχες πετύχει μάλιστα αρκετά γκολ. Ποιο είναι το… μυστικό σου σε αυτό;
«Κανένα απλά είχα καλό πόδι πιστεύω… ήθελα να τελειώνω τη φάση, έκανα το σουτ στο τέρμα, έκανα όλα τα στημένα και έβαζα πολλά γκολ. Φαίνεται παράξενο αλλά για μένα ήταν πολύ εύκολο…».
Μίλησε μου για το ξεκίνημα σου στην προπονητική…
«Χωρίς να θέλω να ασχοληθώ, παίζοντας μπάλα στα μικρά γήπεδα, δέχτηκα πρόταση από τον κ. Πουλινάκη, να αναλάβω την ομάδα του Καλτσέτο, η οποία δεν υπάρχει πλέον, διέλυσε στη συνέχεια η ομάδα. Τότε πήρα και το δίπλωμα προπονητικής. Από τότε δεν έχω σταματήσει ούτε μία μέρα από τους πάγκους. Μετά ανέλαβα τις Γούβες, τον ΕΓΟΗ, τον Ποσειδώνα, τον Ηρακλή Ηρακλείου, τη Βόνη και μέχρι σήμερα είμαι στους Κουνάβους».
Σε τι κατάσταση βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι Κουνάβοι;
«Όπως όλες οι ομάδες, στον «αέρα», περιμένουν, βρίσκονται στην αναμονή να δουν αν τυχόν παίξουμε φέτος, λείπει πολύ σε όλους μας».
Θέλεις να ξεκινήσει και πάλι το πρωτάθλημα;
«Εμένα μου λείπει πάρα πολύ και σε όλα τα παιδιά, όμως πάνω απ’ όλα προέχει η υγεία των παιδιών, των παραγόντων και όλων. Αν είναι κάτι σίγουρο, που να μην έχουμε προβλήματα στη συνέχεια, τότε να αρχίσουμε χθες! Πάνω απ’ όλα όμως είναι η υγεία του ανθρώπου, όταν εξασφαλιστεί αυτό και δεν θα έχουμε κανένα πρόβλημα, τότε να αρχίσει. Το ποδόσφαιρο όχι μόνο μου λείπει, είναι η ζωή μου όλη, αλλά πρέπει να είμαστε υγιείς».
Κάνε μου ένα σχόλιο για τον πρόεδρο της ομάδας, Δράκο Χρονάκη…
«Είναι μια χαρά άνθρωπος, πολύ καλός, έχουμε πολύ καλή συνεργασία, δεν έχω κανένα παράπονο, λύνει τα προβλήματα, όσα μπορεί, και γενικά έχουμε πολύ καλή σχέση. Δεν έχω κανέναν παράπονο από το συμβούλιο και γενικά, σέβομαι όλους τους παράγοντες».
Ποιοι ήταν οι αρχικοί στόχοι των κουνάβων, πριν τη διακοπή;
«Εμείς βγήκαμε στην κατηγορία σαν «νεοφώτιστοι», καθώς πρώτη φορά βγήκαμε στην Α2, οπότε πρώτος στόχος της ομάδας ήταν η σωτηρία και μετά, εάν ήταν εφικτό αυτό, να κάναμε μία καλή παρουσία. Σε αυτά τα τέσσερα παιχνίδια, μετρήσαμε μία νίκη, μία ήττα και δύο ισοπαλίες κάτι που με άφησε απόλυτα ευχαριστημένο. Είμαστε μία ομάδα ανταγωνιστική».
Τι λύση θα πρότεινες για την κατάσταση που επικρατεί στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο;
«Όπως είπα και πριν, να αρχίσει αλλά να εξασφαλιστεί η υγεία, ότι και να πούμε, αν δεν έχουμε αυτό το αγαθό, ούτε να αρχίσει, ούτε τίποτα. Να γίνουν τεστ, έλεγχοι όπως πρέπει, πιστεύω και η ΕΠΣΗ αλλά και όλοι, θέλουν να αρχίσουν, αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Δεν πρέπει να ρισκάρουμε. Έχει κάνει κακό στο ποδόσφαιρο όλο αυτό αλλά είναι γενικό κακό… Πιστεύω πως θα κάνουν το καλύτερο που μπορούν και θα δούμε τι θα γίνει…»