Στα μελλοντικά σχέδια, το σύνθημα «Πάμε μαζί για την κορυφή», του διοικούντες αλλά και πολλά ακόμα, αναφέρθηκε σε συνέντευξη του στο Grandsport.gr, ο πρόεδρος του Αλμυρού Μανώλης Βίστης, αποκαλύπτοντας παράλληλα το «σχέδιο» της διοίκησής του για ένα μεγάλο αθλητικό κέντρο στη περιοχή του Σκαφιδαρά!
Ο επί χρόνια παράγοντας του Αλμυρού, έχει «υπηρετήσει» την ομάδα από διάφορα πόστα, αυτό του γραμματέα, του γενικού αρχηγού, του προέδρου αλλά και άλλα, με τον ίδιο να τονίζει μεταξύ άλλων, πως ο Αλμυρός είναι το… 3ο του παιδί, καθώς έχει ήδη ένα, αλλά σε λίγες ημέρες η σύζυγος του θα φέρει στον κόσμο το 2ο!
Αναμφίβολα, δεν θα μπορούσε να μην ερωτηθεί για τους διοικούντες, καθώς ο Αλμυρός έχει την «τύχη» να έχει στη διοίκησή του ισχυρούς οικονομικά παράγοντες, με εμπειρίες από τον χώρο του αθλητισμού όπως οι Πάγκαλος, Κάββαλος και Μαυράκης.
Βέβαια, δεν μας άφησε και… παραπονεμένους, καθώς αποκάλυψε πως η αίθουσα του διοικητικού συμβουλίου που προσφάτως κατασκευάστηκε, θα λάβει το όνομα του αείμνηστου Γιώργου Μαρκατάτου, τον άνθρωπο που κατά τη γνώμη του Μανώλη Βίστη, έχει τη μεγαλύτερη προσφορά στο σωματείο του Αλμυρού…
Για την φετινή προσπάθεια της ομάδας του Αλμυρού, σε μία νέα κατηγορία, αυτή της Γ Εθνικής…
«Σίγουρα είναι μία προσπάθεια που ξεκίνησε από πέρυσι, όσο αναφορά το αγωνιστικό κομμάτι, με σκοπό και στόχο την άνοδο της ομάδας στις Εθνικές κατηγορίες. Είναι μία κατηγορία στην οποία οφείλει να δίνει το παρόν ο Αλμυρός και με την πάροδο των ετών, σιγά-σιγά να γίνει κτήμα αυτής της ομάδας και να εδραιωθεί στην κατηγορία».
Για τη νέα διοικητική προσπάθεια των τελευταίων μηνών, όπου σε μία διοίκηση βλέπουμε πολλούς δυνατούς παράγοντες με διαφορετικές προσωπικότητες, πως είναι αυτή η… συνύπαρξη;
«Αυτό το καταφέρνουμε βλέποντας όλοι το ποδόσφαιρο από το ίδιο πρίσμα. Η αγάπη για το άθλημα, οι εμπειρίες που είχαν αποκομίσει όλοι διοικητικά και όχι μόνο, έρχονται και… κουμπώνουν σε ένα σωματείο. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, όταν υπάρχουν 10 διαφορετικές απόψεις σε κάποια θέματα, αλλά ξαναλέω, η αγάπη, το πάθος και το μεράκι που έχουν όλοι για το άθλημα, στο τέλος φέρνουν αποτελέσματα που είναι ορατά πλέον και αγωνιστικά αλλά και οργανωτικά».
Κώστας Κιάσσος, φέρελπις προπονητής, με μεγάλες ποδοσφαιρικές παραστάσεις, πως είναι η συνεργασία μαζί του;
«Ο Κώστας Κιάσσος είναι ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου, 30 χρόνια είναι στον χώρο του ποδοσφαίρου και όλες αυτές τις γνώσεις που είχε αποκτήσει ως ποδοσφαιριστής, τον έχουν βοηθήσει θεωρώ πάρα πολύ έτσι ώστε αυτές, να τις μεταλαμπαδεύσει και να τις αφήσει στην ομάδα. Είναι πολύ εργατικός, έχει πάθος για τη δουλειά του και όλο αυτό το μεταδίδει στον αγωνιστικό χώρο και όχι μόνο, σίγουρα και σε κομμάτια λειτουργικά έχει βοηθήσει, έχει μεγάλες παραστάσεις και προσπαθεί όσο είναι δυνατόν τουλάχιστον σε επίπεδο Γ Εθνικής που είμαστε τώρα, να το υλοποιήσει και εμείς να το αναπτύξουμε αυτό».
Ως διοίκηση, έχετε επικεντρωθεί στο αγωνιστικό ή στο κομμάτι των υποδομών;
«Αυτή η διοίκηση ξεκίνησε πέρυσι με σύνθημα «πάμε μαζί για την κορυφή», πολλοί αυτό το είχαν αναγάγει πως σημαίνει αγωνιστική άνοδος, στη πραγματικότητα όμως σημαίνει να βελτιώσουμε συνθήκες εργασίας των ποδοσφαιριστών, να ολοκληρώσουμε τις κτιριακές υποδομές. Το «πάμε μαζί για την κορυφή», είναι σκαλοπάτια, που θέλουμε να ανεβαίνει ο Αλμυρός, όχι μόνο αγωνιστικά να ανεβαίνουμε κατηγορία, αλλά να φτιάξουμε συνολικά υποδομές, ακαδημία, 1η και 2η ομάδα, μελλοντικά και 3η ομάδα άμα χρειαστεί. Αυτή είναι η στόχευση και σήμερα, 15 μήνες μετά, είμαι στην ευχάριστη θέση και εγώ ως πρόεδρος μία προσπάθεια που ξεκίνησε πέρυσι, να καρποφορεί και δεν είναι άλλη από το γήπεδο, που έχει αλλάξει μορφή, ενώ η 1η ομάδα είναι στη Γ Εθνική κατηγορία, η 2η ομάδα έχει παιδιά κάτω των 20 ετών.
Παράλληλα, με τη πολύτιμη συμβολή του Πολύδωρου Σταματάκη, τρέχει και η ακαδημία, δυστυχώς ο κορωνοϊός αποτέλεσε τροχοπέδη γι’αυτή τη προσπάθεια, αλλά εμείς θα προχωρήσουμε το πλάνο που έχουμε ορίσει από πέρυσι και χαίρομαι που είμαστε εντός των χρονοδιαγραμμάτων, που είχαμε ορίσει ως διοίκηση και στο αγωνιστικό και στο οργανωτικό. Σίγουρα, είναι να γίνουν πολλά στη πορεία, βήμα-βήμα, κάθε μέρα, έχουμε σκοπό κάτι να φτιάχνουμε, κάτι να βελτιώνουμε προς την κορυφή, έστω και ένα λιθαράκι να μετακινήσουμε, θεωρώ ότι κάτι καλό έγινε γι’αυτόν τον τον οργανισμό.
Έχετε υπηρετήσει τον Αλμυρό από διάφορα πόστα, πολλά χρόνια, τι σημαίνει στην πραγματικότητα για εσάς ο Αλμυρός;
«Ο Αλμυρός είναι κομμάτι της ζωής μου, με τον Αλμυρό γεννήθηκα, ο Αλμυρός είναι ιδέα, είναι το 3ο μου παιδί, γιατί έχω ήδη ένα και περιμένω να γεννήσει η γυναίκα μου το 2ο. Πολλές αναμνήσεις, ευχάριστες οι περισσότερες, θεωρώ ότι είναι ένα κομμάτι της ζωής μου. Ήμουν, είμαι και θα είμαι Αλμυρός, είτε είμαι στη διοίκηση, είτε όχι».
Είστε πολλά χρόνια στις διοικήσεις του Αλμυρού και έχετε «μεγαλώσει» με αυτήν την ομάδα όπως προ είπατε, ποιος είχε τη μεγαλύτερη προσφορά στο σωματείο όλα αυτά τα χρόνια;
«Είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που πραγματικά βοήθησαν την ομάδα αυτά τα 40 χρόνια λειτουργίας της, αναρίθμητα μου έρχονται πολλά στο μυαλό. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους προέδρους και τα διοικητικά συμβούλια αυτά τα 40 χρόνια, ιδιαίτερη μνεία στον Μανώλη Απλαδά Μπρούτζο που είναι προσωποποιημένη η ιστορία του Αλμυρού αυτή τη στιγμή, αλλά μοιραία όμως, μου έρχεται στο μυαλό ένας άνθρωπος, ο Γιώργος Μαρκατάτος, που δεν βρίσκεται στη ζωή και αυτός και ο πατέρας του και ο αδερφός του, ήταν μέλη της ομάδας, ένας άνθρωπος που πραγματικά ήταν η ψυχή της ομάδας για πάρα πολλά χρόνια και επί της ευκαιρίας, να τονίσω ότι ως διοικητικό συμβούλιο το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να ονοματοδοτήσουμε τη νέα αίθουσα του συμβουλίου με το όνομα του, όταν τελειώσει όλο αυτό με τον κορωνοϊό στα εγκαίνια που θα κάνουμε».
Ο Αλμυρός έχει ταβάνι; Και εάν ναι, ποιο είναι αυτό;
«Το ταβάνι το αγωνιστικό, θα έρθει σιγά-σιγά με την δουλειά, κατά την προσωπική μου άποψη, παίζει σε μία κατηγορία, που θα έπρεπε να είναι μίνιμουμ το μαξιλάρι κατηγορίας που πρέπει να παίζει. Τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους μετά από μία διαδικασία, να φτιάξουμε γερά θεμέλια, να έχουμε ένα καλό γήπεδο, υποδομές και πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα έρθει από μόνο του. Ζούμε σε μία μεγάλη κοινωνία, αυτή του Γαζίου, που ο κόσμος αγαπάει το ποδόσφαιρο, είναι κοντά μας, το βλέπαμε κάθε Κυριακή στο γήπεδο, θα το δείξει ο χρόνος, όμως πιστεύω πως μέσα από τη σκληρή δουλειά, εάν αυτό υλοποιηθεί, η ομάδα θα κάνει το βήμα παραπάνω, κάποια στιγμή».
Μενέλαος Μποκέας, νέος Δήμαρχος Μαλεβιζίου, τι έχετε να πείτε γι’ αυτόν τον άνθρωπο; Είναι κοντά σας;
«Είναι ένας νέος Δήμαρχος που ουσιαστικά εκλέχτηκε το ίδιο χρονικό διάστημα με τη διοίκησή μας. Είναι φέρελπις πολιτικός. Η αλήθεια είναι πως όλη η ιστορία με τον κορωνοϊό, τον έχει επηρεάσει σαν Δήμο και δεν μπόρεσε να κάνει πράγματα που θα ήθελε να κάνει. Ο Μενέλαος πάντως είναι δίπλα μας, σε ότι του έχει ζητηθεί και στο μέτρο του εφικτού».
Σταύρος Αρναουτάκης, Περιφερειάρχης Κρήτης, με μεγάλη προσφορά στον χώρο του αθλητισμού και όχι μόνο, τι γνώμη έχετε;
«Τι μπορείς να πεις γι’ αυτόν τον άνθρωπο; Όλη την Κρήτη, όσο αναφορά τουλάχιστον τον αθλητισμό, την έχει βάλει σε μία άλλη διάσταση. Η πολιτική του, έχει επηρεάσει και τους Δήμους ανά την Κρήτη και σίγουρα όταν φύγει το στίγμα του το έχει αφήσει και ο επόμενος που θα έρθει, θα πρέπει να έχει την ίδια γραμμή. Είναι άνθρωπος που αγαπάει το ποδόσφαιρο και τον Αθλητισμό, τι να πω εγώ για τον Σταύρο, έχει βοηθήσει όλα τα σωματεία, να τον έχει ο Θεός καλά και ειδικά φέτος, είδαμε έμπρακτα τη βοήθεια που έκανε στις ομάδες με τον ρουχισμό, τα έξοδα μεταφοράς και τις ασφάλειες που θέλει να κάνει στους ποδοσφαιριστές. Ευλογία για όλα τα σωματεία να είναι σε αυτή τη θέση, αυτός ο άνθρωπος».
Τι γνώμη έχετε για τον Νίκο Τζώρτζογλου; Ενδεχομένως να θέσει και υποψηφιότητα στην ΕΠΟ, ποια είναι η άποψή σας;
«Ο Νίκος Τζώρτζογλου είναι ένας παράγοντας που τον θυμάμαι από το Ασήμι που ήταν πρόεδρος. Είναι άριστος γνώστης του αντικείμενου. Μακάρι, ευχής έργον για όλο το νησί, να είναι υποψήφιος και να κερδίσει αυτή τη μάχη. Γνωρίζει καλά τα του ποδοσφαίρου, όπως ο Αρναουτάκης στην Περιφέρεια, είναι ευλογία για όλους μας εάν όντως καταλήξει να θέσει υποψηφιότητα πάντως, να του ευχηθούμε καλή επιτυχία».
Μιλήστε μας για τους ανθρώπους της διοίκησης, για τον καθένα ξεχωριστά…
«Είναι ευλογία για τον Αλμυρό, όλοι αυτοί να βρίσκονται στην ομάδα. Θέλω πραγματικά να τους ευχαριστήσω και να ζητήσω να συνεχίσουν όλοι αγόγγυστα όλη αυτή τη προσπάθεια. Τι να πεις για τον καθένα, δεν χωράνε λόγια, τι να πεις για τον Γιώργο Πάγκαλο, ήταν χρόνια κοντά στην ομάδα, πλέον έχει ενεργό ρόλο και είναι από τους κύριους πυλώνες της ομάδας. Από κοντά και ο Γιάννης Κάββαλος, που με τη γνώση που έχει αποκτήσει, την μεταλαμπαδεύει στον Αλμυρό, τι να πεις για τον Γιάννη Μαυράκη που δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι εραστής του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.
Ο Κώστας Γιαπιτζόγλου, είναι κοντά στην ομάδα και με τις γνώσεις του βοηθάει, ενώ στη διοίκηση έχει προστεθεί και ο Θωμάς Γαβαλάς, σίγουρα ο άνθρωπος, βλέποντας όλη αυτή τη προσπάθεια, ήρθε κοντά μας, εντάχθηκε στο κλίμα και έχουμε πολύ καλή συνεργασία. Ο Γιώργος Γκαβόπουλος, είναι ακούραστος εργάτης, ακρογωνιαίος λίθος για την ομάδα, ο Γιώργος Χασουράκης έξι χρόνια τρέχει την ομάδα νέων! Για το τέλος άφησα τον Πολύδωρο Σταματάκη, για τον οποίο θέλω να κάνω μία ιδιαίτερα μνεία, έχει αναλάβει ένα νευραλγικό πόστο, αυτό της ακαδημίας μας, με τις κινήσεις που έχουν γίνει, ανεβαίνει και μεγαλώνει τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε οργανωτικό επίπεδο.
Όλη η κοινωνία του Γαζίου, πρέπει να στηρίξει αυτή τη προσπάθεια, που κάνει ιδιαίτερα ο Πολύδωρος και είναι αξιέπαινη. Ελπίζουμε και ευχόμαστε πως κάποια στιγμή η προσπάθεια του θα καρποφορήσει».
Αναφερθήκατε στην ακαδημία, πείτε μας δύο λόγια για τη προσπάθεια αυτή και τι στόχους έχετε θέσει ως διοίκηση;
«Η ακαδημία, θα πρέπει να γίνει ο πνεύμονας και η καρδιά αυτής της ομάδας. Αυτή τη στιγμή έχουμε γύρω στα 90 παιδιά, δεν μας ικανοποιεί ο αριθμός αυτός βέβαια, με βάση αυτά που έχουμε ξεκινήσει και παρέχουμε στα παιδιά και σε αυτό έχει μεγάλη συμβολή ο Πολύδωρος Σταματάκης, με πολλές προσωπικές ενέργειες, για τους γονείς, για τους αθλητές, για όλους, με διπλωματούχους προπονητές, τεχνικό διευθυντή τον Μιχάλη Επιτροπή, που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Βλέπουμε ότι γίνεται μία προσπάθεια σοβαρή, μία προσπαθεια που κάποια στιγμή θα αποφέρει καρπούς. Τα 90 παιδιά δεν είναι νούμερο βέβαια που μας ικανοποιεί ξαναλέω, σε μία περιοχή που αριθμεί ένα πολύ μεγάλο γυμνάσιο και τέσσερα δημοτικά σχολεία. Πιστεύω πως μέσα από τη δουλειά, σκαλί-σκαλί και βήμα-βήμα θα έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα».
Οι επιχειρηματίες της ευρύτερης περιοχής είναι κοντά σας; Σας στηρίζουν;
«Ο κορωνοϊός έχει παίξει αρνητικό ρόλο σε αυτήν την ιστορία, αλλά στην πλειοψηφία τους, ναι. Έχουν αγκαλιάσει αυτή τη προσπάθεια και οι επιχειρηματίες και οι φίλαθλοι, είναι ευχάριστο αυτό. Από τη πρώτη στιγμή που αναλάβαμε, το διαπιστώσαμε αυτό, κάνοντας μία εκδήλωση-χοροεσπερίδα στο Γυμνάσιο Γαζίου, που είχε πολύ κόσμο και εμείς δεν το περιμέναμε, από ‘κείνη τη στιγμή καταλάβαμε, ότι ο κόσμος θα είναι μαζί μας. Οι επιχειρηματίες είναι μαζί μας, όχι στο ποσοστό που θα θέλαμε, υπάρχει θετική διάθεση από τον επιχειρηματικό κόσμο όμως να μας βοηθήσει και τους ευχαριστούμε γι’αυτό».
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια για τον Αλμυρό;
«Αγωνιστικά, είναι η πρώτη ομάδα να εδραιωθεί στην Γ Εθνική, να ταξιδεύει στους υπόλοιπους νομούς της Κρήτης και να διαφημίζει το Γάζι και το Μαλεβίζι. Η 2η ομάδα να έχει παιδιά και να δρέψουμε καρπούς, να προωθηθούν στη πρώτη ομάδα. Η ακαδημία να αριθμεί περισσότερα μέλη και ο κόσμος να έρθει ακόμα περισσότερο κοντά μας, βλέποντας αυτή τη αξιέπαινη προσπάθεια και δεν το λέω ως πρόεδρος, αλλά ως φίλαθλος της ομάδας που την ζω από την παιδική μου ηλικία. Όσο αναφορά το οργανωτικό, είναι πολλά πράγματα που έχουμε σχεδιάσει και θα μας βοηθήσουν στη λειτουργικότητα του οργανισμού και να το μεγαλώσουν ως σωματείο, με κατασκευή επιπλέον κερκίδας και γήπεδα 8Χ8. Να δημιουργήσουμε σιγά-σιγά μία κοιτίδα αθλητισμού στη περιοχή της Σκαφιδαράς».
Ως παράγοντας του Αλμυρού, ποια ήταν η καλύτερη στιγμή που έχετε ζήσει;
«Αναμφίβολα η κατάκτηση του Κυπέλλου της ΕΠΣΗ με αντίπαλο τον Ηρακλή/Θερίσου, με γκολ του Κώστα Κοκκινάκη, μου έδωσε ανείπωτη χαρά όπως επίσης και η άνοδος στη Γ Εθνική».
Αντίστοιχα, ποια ήταν η χειρότερη στιγμή;
«Όταν έφευγα από το γήπεδο στον αγώνα με τις Ασίτες, που βάλαμε γκολ στο 95’ και ‘γω έφευγα νωρίτερα από τη κερκίδα κλαίγοντας, αυτή η διαδρομή από την κερκίδα με το σκορ στο 3-3 και τον Αλμυρό να πέφτει κατηγορία, μέχρι λίγο παρακάτω που έγινε 4-3 και σωθήκαμε και το άκουσα από τις φωνές. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά τότε και σωθήκαμε».
Google News
Facebook
Instagram
Twitter