Το πάθημα που δεν έγινε…μάθημα!

Ο Εργοτέλης είχε για δεύτερο συνεχόμενο εντός έδρας παιχνίδι από ένα καλό ημίχρονο στο οποίο όχι μόνο δεν απειλούνταν αλλά προσπάθησε και να απειλήσει ωστόσο από ένα λάθος στο κέντρο της άμυνας, γνώρισε και πάλι μία άδικη ήττα.

Οι «κιτρινόμαυροι» στην πρεμιέρα αδίκησαν τους εαυτούς τους καθώς γνώρισαν την ήττα σε ένα ματς που σίγουρα άξιζαν παραπάνω, ενώ και σήμερα κόντρα στον Λεβαδειακό, πάλι μία στιγμιαία αδράνεια στέρησε από την ομάδα του Γιάννη Ταουσιάνη το θετικό αποτέλεσμα.

Η εικόνα του πρώτου μέρους ήταν καλή για τους γηπεδούχους οι οποίοι κατάφεραν για 45΄ λεπτά να μην δεχτούν σουτ προς την εστία τους, ενώ δημιούργησαν και δύο καλές στιγμές με τον Κόατενγκ του οποίου η επιστροφή όπως φαίνεται δίνει άλλη πνοή στους «κιτρινόμαυρους».

Ωστόσο στην τελευταία φάση του πρώτου μέρους πάλι από προσωπικά λάθη στα μετόπισθεν ήρθε η πρώτη καλή στιγμή του Λεβαδειακού εκεί ωστόσο ο Κατσιμήτρος με εξαιρετικά αντανακλαστικά κράτησε το μηδέν στην άμυνα.

Στο δεύτερο μέρος οι γηπεδούχοι παρουσίασαν πάλι ένα άλλο πρόσωπο καθώς δεν μπορούσαν να κρατήσουν την μπάλα με την ίδια ευκολία που το έκαναν στο πρώτο μέρος, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως ο Λεβαδειακός ήταν καλύτερος ή δημιουργούσε ευκαιρίες.

Ωστόσο ένα τραγικό λάθος χωρίς ιδιαίτερη πίεση, έφερε την πρώτη ουσιαστική ευκαιρία των Βιωτών στο δεύτερο μέρος, το οποίο όπως αποδείχθηκε ήταν και μοιραίο καθώς ο Εργοτέλης γνώρισε την ήττα.

Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι η ομάδα δεν παίρνει κάτι θετικό λόγω δύο στιγμιαίων αδρανειών, αλλά δεύτερο και ίσως πιο σημαντικό είναι το πρόβλημα που φαίνεται να αντιμετωπίζει επιθετικά καθώς παρά τις καλές στιγμές που δημιουργεί δεν έχει βρει το δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα.

Αυτό που θα πρέπει να προβληματίσει είναι πως ο Εργοτέλης δεν παίρνει στον αγωνιστικό χώρο αυτό που αξίζει με βάση την εικόνα του και θα πρέπει να βρεθεί λύση ούτως ώστε να μην υπάρχει τέτοια αλλαγή απόδοσης συγκριτικά με τα δύο ημίχρονα…

Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι ομάδες προέρχονται και από ένα διάστημα αποχής τουλάχιστον 10 μηνών, οπότε θα πρέπει να υπάρχει υπομονή…