Ένας μεγάλος κύκλος ολοκληρώνεται για τον Γιάννη Λαδουκάκη, ο οποίος ανακοίνωσε ότι «κρεμάει» τα παπούτσια του.
Με μια δήλωση η οποία αναγράφει όλα του τα ποδοσφαιρικά βήματα από την αρχή της καριέρας του μέχρι και το φινάλε ο Γιάννης Λαδουκάκης είπε το δικό του αντίο στο ποδόσφαιρο παίρνοντας την απόφαση να αποσυρθεί.
Μάλιστα ο ίδιος ανέλαβε την πλήρη ευθύνη για την αποτυχημένη χρονιά του ΟΦΑΜ στο πρωτάθλημα της Α2 ΕΠΣΗ που έφερε και τον υποβιβασμό τονίζοντας πως για πρώτη φορά στην ζωή του βασίστηκε σε… τρίτους.
Ο Γιάννης Λαδουκάκης ζήτησε συγνώμη στον κόσμο της ομάδας αλλά και στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας για την φετινή εικόνα της ομάδας.
Αναλυτικά το μεγάλο αντίο του Γιάννη Λαδουκάκη από τα γήπεδα: «1987-2022=35 χρόνια ποδόσφαιρο.. )1987-1990(ΟΦΗ) 1990-2000(ΟΦΑΜ 2 πρωταθλήματα ) 2000-2001(Ηρόδοτος πρωταθλητής) 2001-2003(Αλμυρός άνοδος ) 2003-2004(ΕΓΟΗ άνοδος) 2004-2005(Αλμυρός κύπελο ΕΠΣΗ) 2005-2006 (ΕΓΟΗ) 2006-2007 (Ασίτες) 2007-2008(Μινωική) 2008-2009(Τύλισος) 2009-2011(Μαραθώνας άνοδος) 2011-2012(ΕΓΟΗ) 2012-2013(Χερσόνησος) 2013-2014(Ασίτες πρωταθλητής) 2014 (Αγία Βαρβάρα) 2015 (Εθνικός) 2015-2016(Μοχός) 2016-2017(Μαραθώνας) 2017-2022(ΟΦΑΜ 2 πρωταθλήματα). Επί 4 χρόνια κυπελλούχος Κρήτης με την Μικτή Παίδων και νέων της ΕΠΣΗ, 1 φορά πρωταθλητής Ελλάδας με το 7ΓΛΗ, 3ος στην Ελλάδα πάλι με το 7ΓΛΗ. 18 συνολικά μεταγραφές, πρωταθλήματα, άνοδοι, κύπελλα, με 8 διαφορετικές ομάδες. Αυτά τα λίγα. Ελπίζω να μην ξέχασα τίποτα τα έτη ήταν πολλά.
Για όλα όμως κάποια στιγμή έρχεται το τέλος. Φεύγω λοιπόν γεμάτος. Αν έκανα ένα απολογισμό για όλα αυτά τα χρόνια, θα έλεγα ότι ήταν ένα μεγάλο σχολείο για μένα, αφού έμαθα να ξεχωρίζω τους ανθρώπους, την ήρα από το στάρι που λέμε, τα ζιζάνια δηλαδή και τους σάπιους, από τους καθαρούς και τίμιους. Πιστέψτε με γνώρισα πολλούς από αυτούς με τη διαφορά ότι οι καθαροί και τίμιοι με τον καιρό αποσύρθηκαν, λάκισαν, γιατί πολύ απλά δεν άντεξαν τη βρώμα!
Ο Θεός λοιπόν με αξίωσε να τελειώσω αυτό το πολύ μεγάλο και ενδιαφέρον θα έλεγα ποδοσφαιρικό ταξίδι από την ομάδα του χωριού μου και της καρδιάς μου που τόσα έδωσα για αυτήν και θεωρώ ότι κάτι κατάφερα, αν και αυτό φαίνεται από τα αποτελέσματα μιας και όλοι από αυτά κρινόμαστε.
Δεν θα σταθώ στα 2 πρωταθλήματα στα 3 πρώτα χρόνια ζωής της ομάδας μετά την επανίδρυση της, μιας και 15 χρόνια δεν υπήρχε στα τοπικά δρώμενα, πράγμα σχεδόν ακατόρθωτο για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στο ποδόσφαιρο. Για όλα αυτά ας μιλήσουν λεπτομερέστατα άλλοι!
Εγώ λοιπόν θα σταθώ και θα μιλήσω για την φετινή χρονιά, την κακή, μια από τις χειρότερες ίσως, αν θυμάμαι καλά, της ιστορίας της. Όσοι με ξέρουν καλά, ξέρουν ότι ποτέ δεν κρύφτηκα και κρύβομαι, έχω μάθει να βγαίνω μπροστά και να παίρνω οποία ευθύνη μου αναλογεί!
Έτσι λοιπόν παίρνω όλη την ευθύνη της κακής φετινής χρόνιας. Δεν ευθύνεται κανένας προπονητής, κανένας ποδοσφαιριστής, κανένας πρόεδρος και κανένας σύμβουλος πάρα εγώ και μόνο.
Θα σας εξηγήσω το γιατί.
Πάντα στη ζωή μου βασιζόμουν στα δικά μου @..@ μιας κ δεν είχα και άλλη επιλογή καλώς ή κακώς, (όσοι ξέρουν τη ζωή μου καταλαβαίνουν) , οπότε έτσι έμαθα, και κατά κάποιο μυστήριο τρόπο τα κατάφερνα πάντα και με ότι καταπιανόμουν, όποιο στόχο έβαζα συνήθως τον πετύχαινα κ σπάνια έσφαλα, όπως ακριβώς είχε συμβεί και με την ομάδα από την πρώτη της κιόλας χρόνια.
Ήρθε λοιπόν η αρχή της σεζόν που μόλις τελείωσε, φέτος λοιπόν λόγω των πολλών επαγγελματικών μου υποχρεώσεων δεν είχα το χρόνο να ασχοληθώ όπως εγώ θα ήθελα (ποδοσφαιριστές, γηπεδικό κτλ). Κανονικά θα έπρεπε να είχα αποχωρήσει, όμως λίγο η παρακίνηση από τα υπόλοιπα παιδιά, λίγο η αγάπη για την ομάδα, με έκανε να πω άστο και να ασχοληθώ και φέτος.
Έτσι λοιπόν για πρώτη (αλλά σίγουρα και τελευταία) φορά στη ζωή μου, βασίστηκα σε ξένα…. (να μην το ξαναγράψω) και σε υποσχέσεις, ποδοσφαιριστές που υποσχέθηκαν ότι συνεχίζουν στην ομάδα και να μην ψάξω για νέα άτομα που τελικά στη πορεία έφυγαν αφήνοντας την ομάδα με πολλά κενά που δεν μπορούσαν να αναπληρωθούν την τελευταία στιγμή. Βασίστηκα σε υποσχέσεις ανθρώπων που κατέχουν υπεύθυνες θέσεις όσο αναφορά την επίλυση του γηπεδικού προβλήματος το οποίο ποτέ δεν επιλύθηκε. Πρόβλημα το οποίο και έφερε επιπλέον αποχωρήσεις παικτών. Ελάχιστες προπονήσεις όσων έμειναν και επομένως τα κακά αποτελέσματα, με φυσικό επακόλουθο τον υποβιβασμό της ομάδας μας.
Αναλαμβάνω λοιπόν, τελειώνοντας και το ποδοσφαιρικό μου ταξίδι, και συγχρόνως ζητάω ένα τεράστιο συγγνώμη σε όλο τον κόσμο της ομάδας και της Αγίας Μαρίνας που δεν κατάφερα για μια ακόμη χρονιά να τους κάνω υπερήφανους. Όλη την ευθύνη για την τελευταία χρόνια παίρνοντας ακόμη ένα μάθημα στη ζωή μου.
Σίγουρα μετά από τόσα χρόνια στα γήπεδα με τόσες επιτυχίες δεν είναι και το καλύτερο τέλος αλλά δυστυχώς έτσι είναι η ζωή δεν στα φέρνει πάντα όπως επιθυμείς. Δεν υπάρχει πάντα happy end!!
Εύχομαι σε όλους σας καλό καλοκαίρι, υγεία πάνω από όλα. Μία συμβουλή :η μαγεία είναι να πιστεύεις στον εαυτό σου, τότε μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Να βασίζεστε λοιπόν μόνο σε αυτόν και σε κανένα άλλον».
Google News
Facebook
Instagram
Twitter