Το Grandsport.gr βρέθηκε στο ιατρείο του κ. Τζοάνου να συζητήσει ένα συχνό τραυματισμό των αθλητών και κυρίως των ποδοσφαιριστών. Ποιος είναι αυτός? Η ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου του γόνατος, ποια επιστημονικά είναι η καλύτερη θεραπεία και πιο μόσχευμα τελικά είναι το καλύτερο.
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις στο αθλητικό κοινό και κυρίως το ποδοσφαιρικό κοινό του Ηρακλείου και της Κρήτης για το ποιος είναι ο χειρουργός ορθοπαιδικός κ. Τζοάνος.
Γνωστός και ως Μr Knee, με μετεκπαιδεύσεις σε Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια κέντρα αθλητιατρικής και αρθροσκοπικής χειρουργικής γόνατος, φτάνοντας μέχρι το Αθλητιατρικό τμήμα του Πανεπιστήμιου του Harvard στην Αμερική, με έρευνα και ομιλίες για τους τραυματισμούς του γόνατος σε Παγκόσμια συνέδρια αθλητιατρικής και με 10ετή πλέον εμπειρία στη χειρουργική του γόνατος μόλις στα 45 του , πραγματοποιώντας ιδιωτικά χειρουργικές επεμβάσεις στην Κρήτη και την Αθήνα θα μας μιλήσει για τον τραυματισμό αυτό.
- Με τον επικεφαλή ιατρό της FIFA, Prof Jiri Dvorak
Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, είναι ένας από τους πιο συχνά τραυματιζόμενους συνδέσμους του γόνατος στους ποδοσφαιριστές. Στην Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (FIFA) είναι εγγεγραμμένοι πάνω από 270 εκατομμύρια ενεργοί ποδοσφαιριστές και έχει υπολογιστεί ότι συχνότητα της ρήξης του προσθίου χιαστού είναι 0,06/1000 αγωνιστικές ώρες. Στην Αμερική υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο πραγματοποιούνται περίπου 250.000 επεμβάσεις αποκατάστασης του συνδέσμου αυτού σε ενήλικες.
Μπορούν τα παιδιά-οι μικροί αθλητές να πάθουν χιαστό?
Οι ρήξεις του προσθίου χιαστού δεν θεωρούνται πλέον σπάνιες βλάβες και στα παιδιά. Ο λόγος είναι η ραγδαία αύξηση στην συμμετοχή των παιδιών σε αθλητικές δραστηριότητες και σε ακαδημίες ποδοσφαίρου. Η συχνότητα της ρήξης του χιαστού στα παιδιά είναι 14/100.000 με τις έρευνες να αποδεικνύουν ότι τα κορίτσια που με συμμετέχουν σε αθλητική δραστηριότητα έχουν μεγαλύτερη συχνότητα από ότι τα αγόρια, λόγω ανατομικών και ορμονολογικών χαρακτηριστικών.
Πείτε μας λίγα λόγια για την ανατομία του γόνατος
Στην άρθρωση του γόνατος συμμετέχουν το μηριαίο οστό, η κνήμη, η περόνη και η επιγονατίδα. Η άρθρωση του γόνατος συγκρατείτε με τη βοήθεια 4 ισχυρών συνδέσμων: του έσω πλαγίου συνδέσμου, του έξω πλαγίου συνδέσμου, του προσθίου και του οπισθίου χιαστού συνδέσμου (ΦΩΤΟ 1). Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, αρχίζει να εμφανίζεται από την 24 εβδομάδα της κύησης, βρίσκεται στο μέσο του γόνατος και παρέχει προσθιο-οπίσθια και στροφική σταθερότητα στην άρθρωση του γόνατος.
Φωτογραφία 1
Ποια είναι τα συμπτώματα όταν ένας ποδοσφαιριστής υποστεί ρήξη χιαστού στο γήπεδο? Και τι πρέπει να κάνει μετά?
Τα συμπτώματα που εμφανίζονται αμέσως μετά τον τραυματισμό στο γόνατο του αθλητή είναι ο πόνος και το οίδημα-αίμαρθρο. Μετά από λίγες ώρες το οίδημα γίνεται μεγαλύτερο, υπάρχει απώλεια του εύρους κίνησης του γόνατος και πόνος κατά τη βάδιση. Ο ποδοσφαιριστής θα πρέπει να αποχωρήσει με υποβοήθηση από τον αγωνιστικό χώρο και να τοποθέτηση πάγο στο γόνατο.
Στη συνέχεια, υπάρχει μια σειρά δοκιμασιών κατά την κλινική εξέταση όπου ο Χειρουργός Ορθοπαιδικός – Αθλητίατρος θα ελέγξει την ακεραιότητα του προσθίου χιαστού συνδέσμου αλλά και τα υπόλοιπα συνδεσμικά στοιχεία του γόνατος στον αθλητή . Η μαγνητική τομογραφία αποτελεί την καλύτερη απεικονιστική μέθοδος για την ανάδειξη της ρήξης του προσθίου χιαστού, αλλά και τον έλεγχο των άλλων συνδεσμικών δομών του γόνατος.
Υπάρχει συντηρητική θεραπεία στη ρήξη του χιαστού κ. Τζοάνε?
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΗΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΘΙΟΥ ΧΙΑΣΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !!!!
“ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΩΡΑ ΠΑΡΑ ΜΕΤΑ”. Η χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να πραγματοποιείται άμεσα τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά, αφού στους ενήλικες δεν υπάρχει πλέον θέμα δυσκαμψίας και στα παιδιά φυσιολογικής ανάπτυξης του γόνατος . Ο στόχος της χειρουργικής αποκατάστασης του προσθίου χιαστού, είναι η ανάκτηση της σταθερότητας του γόνατος σε τέτοιο βαθμό, ώστε να επιτρέψει στον αθλητή-ποδοσφαιριστή την επάνοδό του σε αθλητικές δραστηριότητες, αλλά και το πιο σημαντικό να αποτρέψει βλάβες σε άλλες δομές του γόνατος, όπως ο αρθρικός χόνδρος και οι μηνίσκοι που θα οδηγήσουν σε πρώιμες εκφυλιστικές αλλοιώσεις και αρθρίτιδα του γόνατος στο μέλλον.
Τι ακριβώς γίνεται στη χειρουργική επέμβαση? Και ποιο τελικά επιστημονικά είναι το καλύτερο μόσχευμα για το χιαστό στους ποδοσφαιριστές?
Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος που έχει υποστεί ρήξη θα πρέπει να αντικατασταθεί από μόσχευμα. Στις επιλογές μοσχεύματος τα δύο πιο συχνά μοσχεύματα που χρησιμοποιούνται είναι το αυτομόσχευμα επιγονατιδικού συνδέσμου (ΦΩΤΟ 2) και το αυτομόσχευμα οπισθίων μηριαίων τενόντων –hamstrings (ΦΩΤΟ 3). Αυτομόσχεμα σημαίνει ότι το μόσχευμα λαμβάνεται από τον ίδιο τον ασθενή.
Φωτογραφία 2
To ‘gold standard’ μόσχευμα είναι το αυτομόσχευμα επιγονατιδικού συνδέσμου σε ενήλικες αθλητές-ποδοσφαιριστές. Βιολογικά, ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι σύνδεσμος και όχι τένοντας, γι αυτό θα πρέπει να αντικαθίστανται από σύνδεσμο και όχι τένοντα. Σημαντικοί λόγοι, επίσης, είναι ότι η διάμετρος του μοσχεύματος είναι μεγαλύτερη, η δύναμη αντοχής του είναι μεγαλύτερη, στα τούνελ που συγκρατείτε το μόσχευμα υπάρχει οστό, οπότε καλύτερη βιολογική ενσωμάτωση, το ποσοστό μετεγχειρητικής λοίμωξης είναι μικρότερο και το πιο σημαντικό είναι ότι το ποσοστό επαναρήξης του μοσχεύματος είναι μικρότερο σε σύγκριση με το αυτομόσχευμα των οπισθίων μηριαίων τενόντων (hamstring), όπως έχουν αποδείξει επιστημονικές μελέτες από μεγάλα κέντρα του εξωτερικού. Αυτό το μόσχευμα χρησιμοποιώ εδώ και 10 χρόνια, από όταν ξεκίνησα να χειρουργώ ιδιωτικά εδώ στο Ηράκλειο και την Αθήνα.
Φωτογραφία 3
Στα παιδία υπάρχει κάποια ιδιαιτερότητα?
Στα παιδιά υπάρχει μια σημαντική ιδιαιτερότητα: δεν πρέπει να τραυματιστεί το σημείο που αναπτύσσονται τα οστά και αυτό είναι η επιφυσιακή πλάκα γιατί θα έχει ως αποτέλεσμα την διατάραξη της φυσιολογικής ανάπτυξης του κάτω άκρου. Γι αυτό το λόγο στα παιδιά ο χειρουργός θα πρέπει να χρησιμοποιεί ΜΟΝΟ το αυτομόσχευμα των οπισθίων μηριαίων (hamstrings) για την αποκατάσταση της ρήξης του προσθίου χιαστού συνδέσμου.
Πότε ξεκίνα η αποκατάσταση μετά το χειρουργείο και πότε γυρίζει ασφαλής σε προπονήσεις και πότε σε αγώνα?
Το χειρουργείο δεν απαιτεί νοσηλεία στην κλινική, δεν χρησιμοποιείται νάρθηκας ακινητοποίησης γόνατος και δεν χορηγείται αντιπηκτική αγωγή, αφού ο ασθενής κινητοποιείται άμεσα μετά το χειρουργείο με βακτηρίες (πατερίτσες). Η αποκατάσταση ξεκινά άμεσα μετά από το χειρουργείο. Ο στόχος είναι η αποκατάσταση του εύρους κίνησης της άρθρωσης και η ενδυνάμωση των μυών.
Οι αθλητές-ποδοσφαιριστές μπορούν να επιστρέψουν σε προπονήσεις μετά τις 12 εβδομάδες, ενώ συμμετοχή σε πλήρη αγωνιστική δραστηριότητα μετά την πάροδο 6-9 μηνών, αφού πληρούν τα κριτήρια επιστροφής με μετρήσεις σε ειδικά test, για να μειωθεί ο κίνδυνος επαναρήξης του μοσχεύματος που έχει υπολογιστεί στο 5-7% τα δυο πρώτα χρόνια. Αξίζει να επισημανθεί ότι στο 3-5% στα 3-5 χρόνια μπορεί να υποστεί ρήξη χιαστού στο άλλο γόνατο και η αιτία είναι πολύ-παραγοντική.
Google News
Facebook
Instagram
Twitter