Ο Μάρκο Μπάκιτς αποχαιρέτησε με τρόπο συγκινητικό και γεμάτο περηφάνια τον ΟΦΗ, μια ομάδα που όπως δηλώνει, «του έδωσε πίσω την αίσθηση του ανήκειν». Στην συνέντευξη του στο Gazzetta, ο Μαυροβούνιος μέσος ξετύλιξε το νήμα της παρουσίας του στον σύλλογο του Ηρακλείου, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές ενός ταξιδιού γεμάτου συναισθήματα, πείσμα και αυταπάρνηση.
«Έπαιξα με ενέσεις, υπέφερα, αλλά άξιζε»
Μία από τις πιο δυνατές στιγμές της συνέντευξης ήταν η αποκάλυψή του ότι αγωνίστηκε στον επαναληπτικό ημιτελικό με τον Αστέρα Τρίπολης με ενέσεις και χωρίς καμία προπόνηση, θέλοντας να τα δώσει όλα για την πρόκριση στον τελικό. Όπως λέει, ρίσκαρε κάτι πολύ περισσότερο από ένα παιχνίδι – ρίσκαρε την υγεία του – αλλά δεν το μετάνιωσε ούτε στιγμή.
Οι τοποθετήσεις του:
Ηταν η χρονιά που ολοκληρώθηκε μία από τις καλύτερες της καριέρας σου;
Αν κοιτάξεις τα νούμερα, μπορεί να μην ήταν μία παραγωγική σεζόν για μένα. Αν, όμως, με ρωτάς αν είμαι χαρούμενος με τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, τότε θα απαντήσω ότι είμαι πολύ ικανοποιημένος. Βρήκα τον εαυτό μου σε μία νέα θέση, στην οποία δεν είχα παίξει ως τώρα στην καριέρα μου. Έπαιξα για πρώτη φορά ως «καθαρό» εξάρι, ως αμυντικός χαφ. Αυτό χρειαζόταν η ομάδα από μένα και το έκανα. Ήθελα να δείξω ότι μπορούσα να προσφέρω και σ’ αυτό το ρόλο και να βοηθήσω την ομάδα μου να πετύχει τους στόχους της. Στην εθνική μου ομάδα παίζω, πάντα, πιο επιθετικά. Ήταν μία εξαιρετική σεζόν, γιατί καταφέραμε με τον ΟΦΗ και πετύχαμε κάτι που δεν είχε καταφέρει η ομάδα για δεκαετίες.
Τώρα που έχουν περάσει αρκετές εβδομάδες από τον τελικό και έχουν «κάτσει» οι σκέψεις στο μυαλό, τι σου μένει από αυτή την πορεία;
Αν κοιτάξουμε όλη την πορεία του ΟΦΗ προς τον τελικό και όχι μόνο το ματς κόντρα στον Ολυμπιακό, θα θυμάμαι πάντα τον επαναληπτικό ημιτελικό κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, όταν και εξασφαλίσαμε την πρόκρισή μας. Κάναμε τους οπαδούς μας χαρούμενους, μέσα στο γήπεδό μας και αυτό είναι το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό. Μετά, φυσικά και θυμάμαι να βγαίνω στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ και να βλέπω 18.000 φίλους του ΟΦΗ να έχουν έρθει από την Κρήτη για να μας υποστηρίξουν σε ένα ματς και να έχουν δημιουργήσει μία εκπληκτική ατμόσφαιρα… Στον τελικό παίξαμε κόντρα στην καλύτερη ομάδα της Ελλάδας για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, το απέδειξαν και στον τελικό. Για εμάς ήταν μία επιτυχημένη πορεία, την οποία και θα θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή.
Η εικόνα σου με τα γάντια του τερματοφύλακα και τη φανέλα του Χριστογεώργου να πανηγυρίζεις στα κάγκελα μετά το τέλος του επαναληπτικού ημιτελικού, είναι από αυτές που μένουν στην ιστορία. Εσύ πως θα την περιέγραφες σε κάποιον που δεν έχει τύχει να τη δει;
Είναι πολύ δύσκολο να την περιγράψεις με λέξεις, ακόμα και τώρα όταν σκέφτομαι εκείνες τις στιγμές, ανατριχιάζω. Ήταν κάτι ενστικτώδες, κάτι που έκανα με την καρδιά μου. Ξέρω πόσο αγαπούν τον ΟΦΗ οι άνθρωποι στο Ηράκλειο. Πρέπει να ζήσεις σε αυτήν την πόλη για να καταλάβεις τι σημαίνει το κλαμπ για αυτούς τους ανθρώπους. Μόλις τελείωσε το ματς με τον Αστέρα, ήθελα να μοιραστώ τις στιγμές μαζί τους. Ήξερα πόσο χαρούμενοι ήταν όλοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά, που έβλεπαν τον ΟΦΗ να επιστρέφει σε έναν τελικό Κυπέλλου. Ήταν κάτι που όλοι τους θα θυμούνται για μια ζωή.
Ο κόσμος που σε συναντούσε στον δρόμο τι σου έλεγε μετά την πρόκριση στον τελικό;
Να γίνω τερματοφύλακας! Μετά από 400 ματς σε όλη μου την καριέρα, κάποιες πολύ καλές στιγμές και κάποια όμορφα γκολ, μου ζητούσαν να γίνω τερματοφύλακας. Ήταν κάτι αστείο που θα μείνει στην ιστορία του ΟΦΗ και που θα θυμάμαι σε όλη μου την καριέρα. Ήθελα τώρα που ολοκληρώνεται το ταξίδι μου στον ΟΦΗ, ο κόσμος να με θυμάται για κάτι. Και αυτή η στιγμή είναι σίγουρα κάτι που ο κόσμος θα κρατήσει στην καρδιά του.
«Ήμουν με ενέσεις και υπέφερα, ρίσκαρα κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα παιχνίδι»
Αν σου ζητούσα μία ιστορία από αυτήν την πορεία ως τον τελικό, για την οποία δεν έχεις μιλήσει ως τώρα, ποια θα ήταν αυτή;
Υπήρχε πολύ μεγάλη πιθανότητα να μην παίξω στο δεύτερο ημιτελικό κόντρα στον Αστέρα. Ήμουν με ενέσεις και υπέφερα πριν από αυτό το ματς. Έπαιξα χωρίς ούτε μία κανονική προπόνηση. Έκανα ενέσεις και προσπαθούσα να ανακάμψω για να είμαι έτοιμος για αυτό το παιχνίδι. Δεν το μετανιώνω, όμως, καθόλου. Ρίσκαρα πάρα πολύ για να είμαι στο χορτάρι και αυτό με κάνει πολύ περήφανο. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που έκατσα στο τέρμα. Θα θυμάμαι τη στιγμή που ήξερα ότι όσο βρίσκομαι στον αγωνιστικό χώρο, ρίσκαρα κάτι πολύ μεγαλύτερο από ένα παιχνίδι. Αυτό θα το κρατάω για πάντα στην καρδιά μου και είναι η πρώτη φορά που το λέω δημόσια. Έπαιξα 90 λεπτά και μόλις τελείωσε το ματς, το πρώτο πράγμα που είχα στο μυαλό μου ήταν η απορία. «Πώς ήταν αυτό δυνατό;». Το κίνητρο, όμως, ήταν αυτό που με ώθησε στο να παίξω αυτό το ματς.
Πόσο σας βοήθησε η παρουσία του Μίλαν Ράσταβατς στο να πραγματοποιήσετε αυτήν την πορεία ως τον τελικό του Κυπέλλου;
Μας βοήθησε πολύ. Όταν μία ομάδα αλλάζει προπονητή, σημαίνει ότι ο άνθρωπος που την αναλαμβάνει ξεκινάει από ένα άσχημο σημείο και προσπαθεί να βελτιώσει την κατάσταση. Ο Ράσταβατς έφτασε σε ένα σημείο που η ομάδα ήταν σε ένα καλό επίπεδο και ο προηγούμενος προπονητής είχε φύγει λόγω προσωπικού προβλήματος. Διαχειρίστηκε καλά την κατάσταση, διατήρησε τα θετικά στοιχεία που είχαμε στο παιχνίδι μας και προσέθεσε φυσικά και τα δικά του. Δεν έχασε την ομάδα σε κανένα σημείο και στο φινάλε έκανε όλα όσα χρειάζονταν για να πετύχει το κλαμπ τους στόχους του. Έκανε εξαιρετική δουλειά από την πρώτη μέρα που ο Δέλλας έφυγε από την ομάδα.
image
Είναι πολλοί εκείνοι που λένε ότι ο Τραϊανός Δέλλας ήταν αυτός που έχτισε αυτήν την ομάδα, που έφτασε ως τον τελικό του Κυπέλλου. Συμφωνείς;
Δεν είναι κάτι που, απλά, το λέει ο κόσμος. Είναι η πραγματικότητα! Ήμουν στον ΟΦΗ από την πρώτη στιγμή που ο Δέλλας ήρθε στην ομάδα. Ανέλαβε τον ΟΦΗ σε ένα χρονικό σημείο στο οποίο βρισκόμασταν σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Τελειώσαμε καλά την προηγούμενη σεζόν και αυτή τη χρονιά ξεκίνησε να χτίζει κάτι διαφορετικό. Ξέρω πως δεν θα πρωτοτυπήσω αν πω ότι θαυμάζω απεριόριστα στον Τραϊανό. Αγαπώ τη φιλοσοφία του, αλλά και την προσωπικότητά του. Πιστέψτε με, ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο έστειλα μήνυμα αμέσως μετά το τέλος του επαναληπτικού ημιτελικού με τον Αστέρα. Είχα περισσότερα από 50 μηνύματα, όμως, ο Δέλλας ήταν ο άνθρωπος τον οποίο θέλησα να συγχαρώ, γιατί ήταν κομμάτι αυτής της επιτυχίας. Ήθελα να τον ευχαριστήσω και να του πω ότι είναι ένας από εμάς, ακόμα και αν εκείνη τη στιγμή δεν βρισκόταν μαζί μας. Έχω τεράστιο σεβασμό για εκείνον.
Πώς μία ομάδα από εκεί που υπέφερε προκειμένου να εξασφαλίσει την παραμονή της στην πρώτη κατηγορία, φτάνει την επόμενη σεζόν ως τον τελικό του Κυπέλλου;
Ήταν όλη η οργάνωση του κλαμπ τέτοια, που ένιωσα ότι αλλάξαμε επίπεδο. Όλοι μαζί δουλέψαμε από την πρώτη στιγμή για να πετύχουμε. Με τον Δέλλα στην αρχή της προετοιμασίας και τον Ράσταβατς στη συνέχεια, δεν κρυφτήκαμε πίσω από το δάχτυλό μας, αναφορικά με τους στόχους μας. Θέλαμε να πετύχουμε κάτι. Αν δεν έχεις ξεκάθαρο στόχο και λες «ας παίξουμε και όπου μας βγάλει», τότε δεν έχεις την κατάλληλη νοοτροπία, προκειμένου να πετύχεις. Σε εμάς έβλεπε κάποιος καθαρά το κίνητρο, αλλά και τον στόχο. Για εμάς υπήρχε μόνο «ναι» και «όχι». Στο φινάλε της σεζόν, έχοντας μπει στα play off για τα Κύπελλα Ευρώπης και έχοντας φτάσει ως τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, μένει το «ναι». Ήταν, λοιπόν, μία επιτυχημένη σεζόν.
Ο ΟΦΗ έχει την τύχη να έχει έναν ισχυρό ιδιοκτήτη, κάτι που δεν συναντά κανείς εύκολα σε ομάδες εκτός των «μεγάλων» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πώς το εισπράττετε εσείς οι ποδοσφαιριστές αυτό;
Δεν έχω παίξει σε άλλες ομάδες στην Ελλάδα, αλλά με τον Μπούση αισθάνθηκα από την πρώτη μου μέρα στον ΟΦΗ, μέλος μίας οικογένειας. Είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται πάντα στο πλευρό μας και είναι πάντα θετικός. Έχω παίξει στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στο Βέλγιο και δεν βρήκα πουθενά κάτι τέτοιο. Αισθάνθηκα από την πρώτη στιγμή πως είναι διαφορετικός από τους ανθρώπους που είχα συναντήσει ως τότε στην καριέρα μου. Θα ήθελα πολύ να υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι σαν αυτόν στο ποδόσφαιρο. Είναι σπουδαίο στις δύσκολες, κυρίως, στιγμές να σε περιβάλλουν τέτοιες προσωπικότητες. Όταν πανηγυρίζεις είναι εύκολο για όλους, αλλά όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, τότε χρειάζεσαι τη στήριξη. Θέλω να τον ευχαριστήσω για όλη του την βοήθεια.
Μετά την Μουσκρόν, ο ΟΦΗ είναι η ομάδα στην οποία έχεις «γράψει» τις περισσότερες συμμετοχές στην καριέρα σου. Έχεις αρχίσει να αισθάνεσαι λίγο Έλληνας;
Το λέω, πάντα, αυτό. Τα παιδιά μου είναι Έλληνες. Μιλάω πέντε διαφορετικές γλώσσες και μπορεί εγώ να δυσκολεύομαι, αλλά τα παιδιά μου μιλούν ελληνικά. Η μισή μου οικογένεια, λοιπόν, είναι Έλληνες! Αισθάνθηκα στην Κρήτη σαν στο σπίτι μου. Ο κόσμος στην Κρήτη έχει την ίδια φιλοσοφία με τους Μαυροβούνιους. Η πιο συναισθηματική πλευρά του εαυτού τους, είναι αυτή που κυριαρχεί. Από την πρώτη στιγμή, λοιπόν, ένιωσα σαν να βρίσκομαι στην πατρίδα μου.
Θα κάνουμε μία μικρή παρένθεση και θα επιστρέψουμε στο παρελθόν σου, μιας και έχεις συνεργαστεί με δύο ανθρώπους που έχουν περάσει από την Ελλάδα. Ο πρώτος είναι ο Αμπέλ Φερέιρα. Γιατί δεν είχες χρόνο συμμετοχής με αυτόν τον προπονητή;
Είχα πολλούς τραυματισμούς εκείνη την περίοδο. Δεν μπορούσαμε να βρούμε τη λύση για να επανέλθω στο επίπεδο που ήθελα. Θα πω, όμως, ότι είναι ο καλύτερος προπονητής με τον οποίο έχω συνεργαστεί σε όλη μου την καριέρα. Έχω συνεργαστεί με πολλούς προπονητές, όμως, αν έπρεπε να επιλέξω έναν που να μου άρεσε ο τρόπος παιχνιδιού του, αυτός είναι ο Αμπέλ Φερέιρα. Κορυφαίος! Είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να κοουτσάρει τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Δεν ξέρω πως τα πήγε στον ΠΑΟΚ, αλλά, από την εμπειρία μου στην Μπράγκα, είναι εξαιρετικός.
Και ο δεύτερος είναι ο Ζοζέ Πεσέιρο.
Θα μπορούσε να με έχει χρησιμοποιήσει διαφορετικά. Και αυτό το λέω για πρώτη φορά. Τον σέβομαι, έχει κάνει σπουδαία καριέρα και συνεχίζει να εργάζεται μέχρι και σήμερα. Έφτασα, όμως, στην Μπράγκα ως ο κορυφαίος νέος ποδοσφαιριστής του πορτογαλικού πρωταθλήματος και εκείνος επέλεξε να με βάλει να παίξω εξτρέμ. Όλοι ήξεραν ότι δεν μπορώ να αγωνιστώ σε αυτή τη θέση. Δεν είναι μία θέση στην οποία αισθάνομαι καλά ή στην οποία είχα αγωνιστεί ξανά στο παρελθόν. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη διαφωνία μας. Στο τέλος, όμως, έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Το μόνο που λέω, λοιπόν, είναι ότι θα μπορούσε να με έχει αξιοποιήσει καλύτερα. Ήμουν κι εγώ πολύ νέος και δεν μπορούσα να διαχειριστώ καλά την κατάσταση. Αν, όμως, με ρωτάς αν τον σέβομαι, θα απαντήσω ότι τον σέβομαι πάρα πολύ. Σέβομαι τον κάθε προπονητή που έχω συναντήσει στην καριέρα μου. Ακόμα και τον Πεσέιρο, με τον οποίο δεν είχαμε την καλύτερη δυνατή συνεργασία.
Ποιο ήταν το story της μετακίνησής σου στον ΟΦΗ;
Ήταν κάτι σαν ένστικτο. Σε διαβεβαιώ πως ήμουν στο σπίτι μου και από την πρώτη στιγμή που μου μίλησαν για το ενδιαφέρον του ΟΦΗ, είπα «ναι». Αν με ρωτάς τι σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή και γιατί αποφάσισα αμέσως, θα απαντήσω ότι δεν ξέρω. Ήξερα, όμως, ότι ήθελα να πάω στην ομάδα. Στο φινάλε, πήρα τη σωστή απόφαση. Ήταν μία πολύ επιτυχημένη περιπέτεια για μένα.
Με τον Βάλντας Νταμπράουσκας πώς ήταν η σχέση σου; Έφερε, πράγματι, αυτός ο προπονητής κάτι πρωτοποριακό, όπως είχε βγει προς τα έξω;
Όταν έφτασα στον ΟΦΗ, ο Νταμπράουσκας ήταν ο προπονητής μου. Είχε μία διαφορετική φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο, είχε πνεύμα νικητή. Αισθάνθηκα πολύ καλά. Μου έδωσε έναν πιο επιθετικό ρόλο, στον οποίο μπορούσα να δείξω την ποιότητά μου ως ποδοσφαιριστής. Προς το τέλος είχε την ατυχία σε κρίσιμες στιγμές να χάσει σημαντικούς παίκτες με τραυματισμούς.
Κάποιες ήττες και κάποιες ισοπαλίες του κόστισαν τη θέση του. Ήταν κάτι που με απογοήτευσε πολύ και το εξέλαβα και ως προσωπική ήττα, μιας και εκείνη την περίοδο δεν μπορούσα να βοηθήσω την ομάδα λόγω του ότι ήμουν τραυματίας. Παρ’ όλα αυτά, ο Νταμπράουσκας είναι ένας πολύ καλός προπονητής και αργά ή γρήγορα θα δείξει την ποιότητά του. Είναι πολύ επικοινωνιακός, θέλει να γνωρίζει τα πάντα για τους ποδοσφαιριστές του. Και είναι και πολύ καλά ενημερωμένος, θέλει να σε κάνει να νιώθεις πως νοιάζεται πραγματικά για σένα. Μου άρεσε πολύ να δουλεύω μαζί του.
Με την πρόσφατη ανάρτησή σου, μπήκε οριστικά τέλος στη συνεργασία σου με τον ΟΦΗ. Πώς φτάσατε σε αυτήν την απόφαση;
Ήταν η σωστή απόφαση για μένα και για το κλαμπ. Καθετί στη ζωή έχει μία αρχή και ένα τέλος. Εγώ, λοιπόν, αισθάνθηκα πως αυτό το ταξίδι στον ΟΦΗ, έφτασε στο τέλος του. Είναι η κατάλληλη στιγμή, μετά από έναν τελικό Κυπέλλου, να ολοκληρώσω με αυτόν τον τρόπο την περιπέτειά μου στον ΟΦΗ.
Ανέφερες στην ανάρτησή σου, μέσω της οποίας ανακοίνωνες και την ολοκλήρωση της συνεργασίας σου με τον ΟΦΗ, ότι υπήρξαν διαφορετικές απόψεις. Τι εννοούσες;
Θέλω, πάντα, να είμαι ρεαλιστής και ειλικρινής. Είμαστε Βαλκάνιοι και σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Θέλω σε κάθε παιχνίδι, σε κάθε στιγμή να έχω την δική μου γνώμη. Θέλω, όμως και να καταλαβαίνω την άποψη της άλλης πλευράς. Δεν είμαι, όμως, σίγουρος ότι όλοι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν. Όπως, για παράδειγμα, ότι αυτή τη σεζόν έπαιξα σε διαφορετική θέση από αυτήν στην οποία έπαιζα στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας μου. Ζούμε σε έναν κόσμο στον οποίο είναι εύκολο να ξεχάσεις τι έχει κάνει ο καθένας, οι άνθρωποι έχουν κοντή μνήμη. Είμαι περήφανος για όσα πέτυχα τα τελευταία 2.5 χρόνια, φορώντας τη φανέλα του ΟΦΗ.
Θεωρείς, δηλαδή, ότι δεν εκτιμήθηκε σωστά η προσφορά σου από την πλευρά του συλλόγου;
Δεν θέλω να συζητήσω για τις απόψεις ή τις αποφάσεις του κλαμπ. Αν με ρωτάς αν πιστεύω ότι θα μπορούσα να έχω κάνει περισσότερα, η απάντηση είναι «ναι». «Ναι», όμως, είναι και η απάντηση, αν με ρωτήσεις αν είμαι χαρούμενος με όσα πέτυχα. Για το αν οι άνθρωποι αναγνώρισαν ή όχι τα όσα έκανα, την απάντηση θα την δώσει το μέλλον και η ιστορία. Χάρισα κάποιες πολύ ιδιαίτερες στιγμές στον κόσμο και αυτός θα με θυμάται με όμορφα συναισθήματα. Για μία ακόμα φορά, είμαι πολύ χαρούμενος με όσα πέτυχα με τη φανέλα του ΟΦΗ.
Τι σκέφτεσαι για το μέλλον σου;
Το πρώτο πράγμα για μένα ήταν να βάλω τα κουτάκια στη σωστή τους σειρά, σε ό,τι αφορά στο τι… δεν θα κάνω την επόμενη σεζόν. Με βεβαιότητα, λοιπόν, δεν θα βρίσκομαι στον ΟΦΗ. Από αυτή τη στιγμή, λοιπόν, αρχίζω να ψάχνω μία νέα πρόκληση. Είμαι ένας παίκτης που δεν εργάζομαι με κάποιον άλλον, όποιος θέλει μπορεί να επικοινωνήσει απευθείας μαζί μου. Είμαι ένας παίκτης που δεν χάνει εύκολα αγώνα και που αισθάνομαι πως μπορώ να συνεχίσω να βρίσκομαι στο υψηλό επίπεδο.
Είναι αλήθεια ότι έχεις, πάντως, σημαντικές ικανότητες στην επικοινωνία σου με άλλους ανθρώπους;
Έτσι είναι η ζωή! Έχω την τύχη να μιλάω πέντε γλώσσες και αυτό δεν είναι κάτι σύνηθες. Έχω περάσει από πολλές χώρες, από διαφορετικές κουλτούρες. Έχω συνυπάρξει με ανθρώπους από κάθε γωνιά του κόσμου και αυτό με έχει βοηθήσει στο να μπορώ να επικοινωνήσω με πολύ διαφορετικούς ανθρώπους. Έχω μάθει να τους σέβομαι όλους και αυτό ζητάω και από τους άλλους.
Κλείνοντας, θα σου άρεσε η προοπτική της παραμονής σου σε έναν άλλο ελληνικό σύλλογο;
Για μένα η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία ένιωσα πιο κοντά στην πατρίδα μου. Οι άνθρωποι έχουν ίδιο τρόπο επικοινωνίας, ίδιες συνήθειες. Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι πολύ ανταγωνιστικό, με παίκτες που έχουν σπουδαία ποιότητα. Οπότε, γιατί όχι;
Google News
Facebook
Instagram
Twitter