Ο προπονητής της ΑΕΚ Ματίας Αλμέιδα ενόψει του αγώνα της Ίντερ απέναντι στην Μπαρτσελόνα για το Champions League μίλησε για τους «νερατζούρι», την πορεία του στο ποδόσφαιρο, αλλά και την εμπειρία του στα 3 χρόνια που βρίσκεται στη χώρα μας.
Ο Αργεντινός στα λόγια του μίλησε με νοσταλγία για ην καριέρα του και έκανε μια σύγκριση μεταξύ παλιού και σύγχρονου ποδοσφαίρου.
Όπως είναι λογικό ο τεχνικός της Ένωσης αναφέρθηκε και στη ζωή στην Ελλάδα, σχολιάζοντας αρνητικά την οργάνωση που υπάρχει για την την οποία δεν σχολίασε και με τον καλύτερο τρόπο.
Τα λόγια του Αλμέιδα:
Πώς είναι τα πράγματα στην Ελλάδα;
«Η ζωή είναι καλή εδώ, πραγματικά. Καλός καιρός, υπέροχα νησιά. Καλό φαγητό. Κρίμα για το ποδόσφαιρο, είναι λίγο ανοργάνωτο».
Ποιες αναμνήσεις έχεις από τη θητεία σου στην Ίντερ;
«Έπαιξα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 στην Κορέα και την Ιαπωνία με την Αργεντινή. Και εκείνο το καλοκαίρι η Πάρμα με πούλησε στην Ίντερ. Ήταν ένας σπουδαίος σύλλογος. Οι ιταλικοί σύλλογοι εκείνη την εποχή, ως ξένοι και ως πρωτάθλημα, ήταν πολύ δυνατοί. Κάθε ομάδα είχε 7-8 τοπ παίκτες, όπως τώρα στην Premier League.
Ήμουν εκεί για δύο χρόνια. Δεν καταφέραμε να κερδίσουμε τίτλους, αλλά φτάσαμε στα ημιτελικά του Champions League. Είναι ένας σπουδαίος σύλλογος, έχω καλές αναμνήσεις από αυτόν. Εκείνη την εποχή υπήρχε ιδιοκτήτης ήταν ο Μοράτι. Ένας κύριος. Είναι μια όμορφη ανάμνηση».
Έχει αλλάξει πολύ το ιταλικό ποδόσφαιρο τα τελευταία 20 χρόνια;
«Ναι, πολύ. Εκείνη την εποχή, από το 1990 έως το 2005, νομίζω ότι το ιταλικό ποδόσφαιρο ήταν το ισχυρότερο. Υπήρχαν πολύ καλοί Ιταλοί και οι ξένοι που ερχόντουσαν ήταν τοπ παίκτες, παίκτες των εθνικών ομάδων.
Στη συνέχεια άρχισε να αναπτύσσεται πολύ το αγγλικό ποδόσφαιρο. Νομίζω ότι στην Ισπανία, η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ κράτησαν τη θέση τους. Εκείνη την εποχή το scudetto ήταν πολύ ισχυρό, πολύ ολοκληρωμένο».
Για την ομάδα που είχε η Ίντερ όταν έπαιζε ο ίδιος, ο Αλμέιδα είπε:
«Ήταν μια τεράστια ομάδα. Ακριβώς όπως η Πάρμα, η Λάτσιο όταν ήμουν εκεί. Σήμερα υπάρχουν ακόμα μερικοί πολύ καλοί παίκτες, αλλά εκείνη την εποχή ήταν διασκορπισμένοι. Λάτσιο, Ρόμα, Φιορεντίνα, Πάρμα, Μιλάνο, Ίντερ, Γιουβέντους και Μπολόνια. Ένα πολύ υψηλό επίπεδο. Τώρα (οι παίκτες) είναι ανάμεσα μόνο στις μεγάλες ομάδες. Η Λάτσιο δεν κέρδισε άλλους τίτλους, η Ρόμα έναν, η Πάρμα, ξέρουμε πώς πήγε…».
Πώς θα ορίζατε την Ίντερ ως οντότητα, ως κοινωνική μάζα, ως αύρα…;
«Στην Ιταλία, το Ίντερ-Γιούβε είναι το κλάσικο. Το να παίζεις για οποιαδήποτε από αυτές τις δύο ήταν σκληρό. Πήγαινες σε όλη τη χώρα για να παίξεις και είχες οπαδούς παντού. Ο ηγέτης της Ίντερ ήταν ο Μοράτι, όπως είπα. Σου έδινε ηρεμία. Αυτός και οι διευθυντές του. Σε ππροσοχή, η σοβαρότητα, η διαύγεια. Τα Χριστούγεννα είχαν τρομερές γιορτές. Έχω σπουδαίες αναμνήσεις από το πώς το έζησα, αλλά και από το πώς τον αντιμετώπισα».
Τι πιστεύετε για την Ίντερ σήμερα; Έχετε παίξει μαζί με τον Ιντζάγκι στη Λάτσιο.
«Πολλοί προπονητές βγήκαν από εκείνη τη Λάτσιο. Ο Ιντζάγκι, ο Μιχαΐλοβιτςμ ο Σιμεόνε, εγώ, ο Μαντσίνι. Δεν πίστευα ότι ο Σιμόνε θα γινόταν προπονητής. Ούτε αυτός πίστευε το ίδιο για μένα.
Άρχισα να τον παρακολουθώ στη Λάτσιο και είχε καθορίσει το στυλ του. Στην Ίντερ του πήρε λίγο χρόνο, αλλά έχει και πάλι το στυλ του. Δεν είναι το τυπικό ιταλικό στυλ, το έχει εκσυγχρονίσει. Έχει γίνει ένας προπονητής με ταυτότητα, ξέρει για τι παίζουν οι ομάδες του».
Τι πλεονεκτήματα πιστεύει ότι έχει κάθε ομάδα;
«Θα είναι πολύ ισορροπημένο, γιατί αυτή η Μπαρτσελόνα παίζει θεαματικά. Είναι υπέροχο θέαμα. Η Ίντερ έχει την εμπειρία, τη δύναμη της ιταλικής ομάδας και θα προσπαθήσει να κάνει την Μπαρτσελόνα να το νιώσει και να περάσει δύσκολα. Η Ίντερ δεν έχει τόση ποιότητα στην κατοχή της μπάλας, αλλά έχει άλλες αρετές στη γραμμή.
Εναέριο παιχνίδι, επιθετικούς που δεν συγχωρούν και είναι συνηθισμένοι σε ένα μπρος-πίσω ρυθμό. Έχουν καλύτερο εναέριο παιχνίδι από την Μπάρτσα. Αλλά τα παιδιά της Μπάρτσα είναι όλα «φωτισμένα». Δεν μπορώ να βρω κάποιον υποψήφιο. Θα είναι βάρβαρο. Διαφορετικά συστήματα, διαφορετικές ποδοσφαιρικές κουλτούρες, ο καθένας με το δικό του στυλ».
Σε εκπλήσσει αυτό που έχει κάνει ο Φλικ στην Μπάρτσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;
«Δεν εκπλήσσομαι. Οι μεγάλοι πάντοτε πηγαίνουν στην Μπάρτσα. Ήταν μια σπουδαία απόφαση. Πήρε μια ομάδα νέων παικτών με εντυπωσιακό ταλέντο και μια απλότητα στο παιχνίδι. Γρήγοροι, τεχνικοί, σωματικά γρήγοροι, για να λύσουν το πρόβλημα. Με ένα τρομερό συλλογικό παιχνίδι, αλλά με μια ικανότητα παικτών…
Οι θρίαμβοι δίνουν χαρά και αυτοπεποίθηση και αυτό κάνει βοηθάει στην ανάπτυξή τους. Οι παίκτες και ο κόσμος έρχονται μαζί με την ευτυχία τους, όπως είχαν συνηθίσει στην εποχή του Μέσι».
Ποιον θα επέλεγες από κάθε ομάδα;
«Υπάρχουν πολλοί από αυτούς. Η μεσαία γραμμή της Μπαρτσελόνα είναι απολαυστική. Πόσο ψηλά είναι αυτά τα παιδιά; Είναι ένα όμορφο παράδειγμα για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Τώρα ψάχνουν για ψηλούς, δυνατούς παίκτες. Η Μπαρτσελόνα ήταν πάντα ένα παράδειγμα για το πώς να παίζεις με την μπάλα, με πάσες, με κινητικότητα. Το πιο όμορφο πράγμα για έναν παίκτη είναι να αγγίζει την μπάλα. Δεν μας άρεσε να τον βλέπουμε να πασάρει συνεχώς πάνω από την κορυφή.
Αυτή η μεσαία γραμμή της Μπάρτσα είναι κάτι που μπορείς να πάρεις στο κομοδίνο σου, να ανοίξεις το συρτάρι και να πεις: «ας παίξουμε, παιδιά». Αν διατηρήσουν αυτή την αθλητική ταπεινότητα και δεν τους περάσει στα μυαλά, θα κερδίσουν πολλά πράγματα. Η Ίντερ, από την άλλη πλευρά, χαρακτηρίζεται από τον Αργεντινό μας, τον Λαουτάρο. Δεν τα παρατάνε ποτέ, τα κυνηγάνε όλα. Τρέχουν, ανακάμπτουν, φτάνουν στο γκολ. Αυτή είναι η Ίντερ. Βλέπω τον Λαουτάρο ως τον πιο επικίνδυνο, τον πραγματικό αρχηγό».
Τι είδους ατμόσφαιρα θα βρει η Μπάρτσα στο Μεάτσα;
«Στο γήπεδο του Σαν Σίρο, ο κόσμος είναι πιο κοντά, γίνεται αισθητός. Αλλά δεν νομίζω ότι τα παιδιά της Μπαρτσελόνα θα νιώσουν πίεση. Είναι συνηθισμένοι σε αυτό».
Αν ήσασταν στη θέση του Ιντζάγκι, πώς θα προσεγγίζατε το παιχνίδι;
«Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα που έχει η Μπάρτσα; Για να μην περνούν οι πάσες στους μπροστινούς παίκτες της, πρέπει να μπλοκάρουν τη μεσαία γραμμή. Η Ίντερ πρέπει να διασφαλίσει ότι οι μεσοεπιθετικοί δεν δέχονται εύκολα. Πρέπει να νιώσουν άβολα. Στη συνέχεια η Μπάρτσα προσπαθεί να ανακτήσει την μπάλα μετά από μια απώλεια και η Ίντερ έχει ένα μικρό κομμάτι παιχνιδιού που αν βγει γρήγορα στην κόντρα, μπορεί να βρει ανοιχτούς χώρους. Νομίζω ότι η Μπάρτσα δεν έχει την ταχύτητα να παίξει με τη γραμμή τόσο ψηλά. Αν η Ίντερ τους περιμένει και τους αφήσει να παίξουν, η Μπαρτσελόνα θα πετύχει ένα γκολ. Πρέπει να είναι πολύ μακριά από την εστία της Ίντερ».
Αντιμετώπισες την Μπάρτσα δύο φορές όταν ήσουν στη Σεβίλη. Την Μπάρτσα του Ρονάλντο:
«Όλοι υπέφεραν από τον Ρονάλντο. Ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχω δει ποτέ. Η χρονιά του στην Μπάρτσα ήταν τρομερή, έπαιρνε τη μακρινή μπάλα και ντρίμπλαρε τέσσερις μαζί.
Έκανε μεγάλη διαφορά. Με τη Σεβίλη υποφέραμε. Στο Καμπ Νόου μας έβαλαν πέντε και εγώ αποβλήθηκα. Θυμάμαι καλά εκείνη τη μέρα. Για μένα, ο Ρονάλντο και ο Ζιντάν είναι οι καλύτεροι παίκτες που έχω αντιμετωπίσει».
Και ποιον επιλέγεις από τους σημερινούς;
«Νομίζω ότι ο πιο ολοκληρωμένος είναι ο Μπέλινγκχαμ. Μου αρέσει πολύ. Τρέχει, παίζει τα πάντα, έχει ύψος 1,90 μ. και τα κάνει όλα καλά. Ανακτά, ντριμπλάρει, φτάνει στην περιοχή του αντιπάλου. Στη συνέχεια, φυσικά, τα παιδιά που έχει η Μπαρτσελόνα στην κορυφή. Ο Λαμίν είναι ένα μελλοντικό αστέρι. Είναι κρίμα που έβαψε τα μαλλιά του ξανθά. Πρέπει να τον κρατήσουμε ήσυχο. Και μετά έρχεται ένα… σπασικλάκι από την Αργεντινή, ο Μασταντουόνο».
Είναι δύσκολη η διαχείριση της επιτυχίας του Γιαμάλ;
«Ναι, γιατί αυτή είναι η ζωή. Το ποδόσφαιρο είναι ένα μέρος της ζωής, το άλλο είναι η πραγματική ζωή, η οποία θα είναι διαρκής. Το ποδόσφαιρο φτάνει στο τέλος του και πρέπει να παραμείνεις στην κορυφή. Είμαι 51 ετών, έπαιξα ποδόσφαιρο για πολλά χρόνια, κέρδισα πρωταθλήματα, έπαιξα σε Παγκόσμια Κύπελλα και στην εθνική ομάδα της Αργεντινής για οκτώ χρόνια.
Ο ποδοσφαιριστής πάντα εγκαταλείπεται. Όσο παίζει και τα καταφέρνει καλά, είναι ο βασιλιάς. Μετά από αυτό έρχεται το χτύπημα. Όταν σταματήσεις να παίζεις, αν σε καλούσαν 100 φορές, τώρα θα σε καλέσουν 10 φορές. Οι νέοι θα σταματήσουν να σε γνωρίζουν. Πρέπει να προετοιμάσεις αυτόν και όλους ψυχολογικά. Στην Μπάρτσα απολαμβάνουν να παίζουν μπάλα. Αυτή είναι η ουσία».
Ποια είναι τα κλειδιά για την πρόκριση;
«Θα πρέπει να δούμε αν θα είναι όλα ανοιχτά στον επαναληπτικό. Θα εξαρτηθούν πολλά από τα πρώτα λεπτά. Αν η Μπαρτσελόνα δεχτεί ένα γρήγορο γκολ, η Ίντερ θα περιμένει να παίξει στην κόντρα».
Google News
Facebook
Instagram
Twitter