Λίγο πριν την ολοκλήρωση της σεζόν, τα Δειλινά βρίσκονται μια ανάσα από την επίτευξη του μεγάλου τους στόχου: τη δεύτερη θέση και την άνοδο στην Α1 ΕΠΣΗ.
Ο Γιώργος Μυρωδιάς μίλησε για την πορεία της ομάδας, τον δικό του τραυματισμό και τις κρίσιμες αγωνιστικές που απομένουν, σε συνέντευξη στην επίσημη σελίδα των «πράσινων».
Αναλυτικά ανέφερες μεταξύ άλλων:
Για τον τραυματισμό του και τη στήριξη στην ομάδα:
«Δυστυχώς, έχω ένα πρόβλημα τραυματισμού από τα Χριστούγεννα και δεν μπορώ να βοηθήσω αγωνιστικά. Ωστόσο, είμαι κοντά στην ομάδα, μιλάω με τα παιδιά, στηρίζω τον προπονητή και το τεχνικό τιμ, ώστε όλοι μαζί να πετύχουμε τον στόχο. Ακόμα κι αν λείπει ένας παίκτης, πρέπει να είμαστε ενωμένοι, μια γροθιά. Όταν αποθεραπευτώ, θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό στις τελευταίες κρίσιμες αγωνιστικές».
Για τη διαφορά σε σχέση με την περσινή σεζόν:
«Η επιτυχία έρχεται μέσα από συνδυασμό παραγόντων. Πέρυσι, ο πρόεδρος αντιμετώπισε ένα πρόβλημα υγείας, κάτι που επηρέασε την ομάδα. Φέτος, τα πράγματα έχουν οργανωθεί καλύτερα. Έχουμε διοίκηση που στηρίζει την ομάδα, ένα τεχνικό τιμ με φιλοδοξία και διάθεση για δουλειά, και ένα ρόστερ που συνδυάζει εμπειρία με νεανικό ταλέντο. Όλα αυτά μας έχουν φέρει σε αυτή τη θέση».
Για το δύσκολο ξεκίνημα και την ανατροπή:
«Το πρωτάθλημα είναι πολύ ανταγωνιστικό και η ομάδα δεν ξεκίνησε καλά. Υπήρχε πίεση λόγω των υψηλών στόχων, κάτι που δημιούργησε παραπάνω άγχος. Όμως, με υπομονή, σκληρή δουλειά και εμπιστοσύνη στο πλάνο μας, καταφέραμε να ανατρέψουμε την κατάσταση και να βρισκόμαστε πλέον στη δεύτερη θέση».
Για τα εναπομείναντα παιχνίδια:
«Οι τελευταίες επτά αγωνιστικές περιλαμβάνουν δύσκολα παιχνίδια, τόσο με τις ομάδες που βρίσκονται κοντά μας στη βαθμολογία όσο και με άλλες ανταγωνιστικές ομάδες. Πρέπει να παρουσιαστούμε απόλυτα συγκεντρωμένοι και έτοιμοι σε κάθε παιχνίδι, ανεξάρτητα από τον αντίπαλο».
Για την ιστορική πρόκριση στο Κύπελλο απέναντι στον Ανθετίωνα:
«Μπήκαμε στο παιχνίδι χωρίς άγχος, αλλά με πίστη στις δυνατότητές μας. Τα παιδιά έδωσαν το 100% και πήραμε δίκαια την πρόκριση. Ήταν μια μεγάλη επιτυχία για την ομάδα, καθώς για πρώτη φορά φτάσαμε στα προημιτελικά του Κυπέλλου ΕΠΣΗ, που βέβαια δεν είναι ο βασικός μας στόχος. Στο παιχνίδι με τον Εργοτέλη θέλουμε να το ευχαριστηθούμε».
Για την πίεση στην ομάδα: «Ο προπονητής έχει ξεκάθαρες αρχές, ξέρει τι θέλει από εμάς και για να φτάσουμε εδώ που είμαστε, σίγουρα έχει παίξει μεγάλο ρόλο η δουλειά που γίνεται. Όταν υπάρχει πειθαρχία, υπάρχει και αποτέλεσμα. Δεν γίνεται αλλιώς. Ο καθένας ξέρει τον ρόλο του, ξέρει τι πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο και αυτό είναι που μας έχει κρατήσει τόσο δυνατούς στη διάρκεια της σεζόν.
Υπάρχει φυσικά και η πίεση του πρωταθλητισμού. Όταν βρίσκεσαι στην κορυφή, όλοι θέλουν να σε κερδίσουν, όλοι προετοιμάζονται ακόμα καλύτερα για τα παιχνίδια μαζί σου. Εμείς όμως δεν κοιτάμε τι κάνουν οι άλλοι. Εστιάζουμε στη δική μας ομάδα, στη δουλειά που γίνεται και στο να είμαστε κάθε Κυριακή απόλυτα συγκεντρωμένοι στον στόχο μας.
Το σημαντικότερο για εμάς είναι να συνεχίσουμε με την ίδια νοοτροπία, να παλεύουμε κάθε ματς σαν τελικό και να μην αφήσουμε καμία ευκαιρία να πάει χαμένη. Έχουμε μπροστά μας δύσκολα παιχνίδια, αλλά ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε. Το κλίμα στην ομάδα είναι εξαιρετικό, υπάρχει αλληλοσεβασμός, υπάρχει στήριξη μεταξύ μας, και αυτό είναι που κάνει τη διαφορά».
Για τον μαγικό αριθμό 60 που δίνει την άνοδο:
«Νομίζω ότι το είπα και πριν: θεωρώ ότι πρέπει να μην κοιτάμε ούτε τους αντιπάλους, ούτε τίποτα άλλο, αλλά να επικεντρωνόμαστε σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, με στόχο τους τρεις βαθμούς, είτε παίζουμε με τον Ποσείδωνα είτε με τη Χαραυγή. Στο τέλος, θα πετύχουμε τον στόχο μας.
Κάποια στιγμή, ο στόχος θα επιτευχθεί και θα το έχουμε πετύχει. Οπότε, δεν πρέπει να μας αγχώνει η επίτευξη των 60 βαθμών. Πρέπει να βλέπουμε κάθε ματς ξεχωριστά, να συγκεντρώνουμε τους βαθμούς που απαιτούνται, ώστε να είμαστε αυτοί που θα χαρούν την άνοδο».
Για την αλλαγή θέσης του από φορ σε στόπερ:
«Η αλήθεια είναι ότι όσο περνάνε τα χρόνια, πηγαίνουμε όλο και πιο πίσω στο γήπεδο. Στο τέλος, θα μας βάλουν και τερματοφύλακες! Εντάξει, μεγαλώνουμε. Έχω φτάσει τα 40, τα πόδια είναι πιο βαριά, το σώμα πιο κουρασμένο. Αναγκαστικά, τα τρεξίματα μειώνονται, οι αντοχές επίσης. Οπότε, προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες.
Αν σκέφτεται την αποχώρηση:
«Εντάξει, στα 40 πλέον, η αλήθεια είναι ότι το μυαλό αρχίζει να το δουλεύει αυτό. Βγαίνουν τραυματισμοί, εμφανίζονται προβλήματα. Σίγουρα, το μυαλό και η ψυχή το θέλουν, αλλά το σώμα δεν ακολουθεί όπως θα έπρεπε. Είναι απογοητευτικό αυτό. Θα προσπαθήσω, αλλά θεωρώ ότι το τέλος για μένα είναι κοντά. Δεν ξέρω αν θα είναι φέτος ή του χρόνου, αλλά σίγουρα πλησιάζει. Το σώμα δεν ακολουθεί, και δυστυχώς, όσο κι αν η καρδιά και το μυαλό το θέλουν, κάποια στιγμή πρέπει να το αποδεχτείς».
Για τη δική του παρουσία στο τοπικό:
«Σίγουρα, για μένα το τοπικό ποδόσφαιρο είναι μια ψυχοθεραπεία. Είναι η διέξοδός μου από τη δύσκολη καθημερινότητα, από τα προβλήματα. Είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Πολλοί μου λένε “Είσαι τρελός, τι κάνεις ακόμα; Έχεις δουλειά, έχεις υποχρεώσεις”. Αλλά αυτό με γεμίζει, με χαροποιεί, μου δίνει δύναμη, ζωή και κίνητρο. Όσο μπορώ, θα το υπηρετώ. Από όποια θέση κι αν είναι. Μου αρέσει να παίζω. Όσο μπορώ, θα συνεχίσω, γιατί το αγαπώ και είναι μέρος της ζωής μου».
Το μήνυμα του για τα Δειλινά:
«Αυτό που θέλω να πω είναι ένα μεγάλο μπράβο στον Βαγγέλη Κεφαλούκο, γιατί κάνει μια εξαιρετική προσπάθεια σε μια γειτονιά που έχει στιγματιστεί από ναρκωτικά και παραβατικότητα. Αυτό που γίνεται στα Δειλινά είναι μια αξιόλογη και σεβαστή προσπάθεια, που πρέπει να στηριχθεί από όλους, θεσμικούς και μη. Είναι μια κοιτίδα αθλητισμού, μια όαση μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον. Τα παιδιά πρέπει να οδηγηθούν εκεί. Ο αθλητισμός είναι υγεία. Τα παιδιά πρέπει να μείνουν μακριά από τα social media, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τα ναρκωτικά.
Η Ακαδημία των Δειλινών έχει πολλά παιδιά, γίνεται μια σπουδαία δουλειά και πρέπει να στηριχθεί. Φέτος, στην πρώτη ομάδα παίζουν τρία-τέσσερα παιδιά από τις ακαδημίες. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και πρέπει να συνεχιστεί.
Όσον αφορά το τοπικό ποδόσφαιρο, πρέπει να διατηρηθεί το ρομαντικό του κομμάτι. Εμείς, οι εργαζόμενοι πολίτες του Ηρακλείου, στελεχώνουμε αυτές τις ομάδες και περνάμε όμορφα τα Σαββατοκύριακά μας. Βλέπω ότι κάποιες ομάδες φέρνουν παίκτες από ξένες χώρες. Δεν χρειάζεται αυτό. Επενδύστε στα παιδιά του Ηρακλείου, στις ακαδημίες, στα νέα ταλέντα. Το τοπικό ποδόσφαιρο είναι μέρος της κοινωνίας μας και του Ηρακλείου. Υπάρχει τεράστιο ταλέντο που πρέπει να αξιοποιηθεί. Πρέπει να οδηγήσουμε τα παιδιά στα γήπεδα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό».
Google News
Facebook
Instagram
Twitter
