Είναι από τους πιο ένθερμους οπαδούς – παράγοντες, έχει καταφέρει να γράψει το όνομα του στην ιστορία του Μοχού σαν ποδοσφαιριστής και σαν παράγοντας, το όνειρο του είναι να δει το γήπεδο της περιοχής σαν…στολίδι.
Ο Στέλιος Λαδουκάκης αποκαλύπτεται στο Grandsport.gr σε μια συνέντευξη, όπου αναφέρεται στην απόφαση του να αναλάβει την διοίκηση της ομάδας, για τους στόχους που έχει ο Μοχός, ενώ τονίζει ότι στο άμεσο μέλλον θα υπάρξει αλλαγή χλοοτάπητα.
Μάλιστα ο πρόεδρος του Μοχού, στάθηκε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθημερινά όσο βρίσκεται σε αυτή τη θέση, ενώ δεν έκρυψε το γεγονός πως αν βρεθεί κάποιος να αναλάβει την ομάδα θα την δώσει με μεγάλη χαρά στηρίζοντας την προσπάθεια αυτή.
Πως βιώνει ένας παράγοντας το lockdown και τι προσπάθειες κάνετε να ανταπεξέλθει η ομάδα σε αυτό;
“το lockdown την συγκεκριμένη στιγμή είναι ότι χειρότερο για όλους τους παράγοντες. Όλα θα πάνε πίσω. Το αγωνιστικό κομμάτι και το οικονομικό. Πιστευω ότι εάν ξανά ξεκινήσει το πρωτάθλημα θα δημιουργηθούν πολλά οικονομικά προβλήματα στα σωματεία. Δεν νομίζω να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε. Δύσκολα θα σταθούμε στα πόδια μας”.
Πως πήρες την απόφαση να αναλάβεις χρέη προέδρου στον Μοχό;
“Τα χρέη του προέδρου στον Μοχό είναι εικονικά. Δεν με ενδιαφέρει προσωπικά η θέση η συγκεκριμένη. Εμένα με ενδιαφέρει να πηγαίνει καλά η ομάδα. Αλλά όποιος μπει σε αυτή την συγκεκριμένη θέση θα πρέπει να είναι φερέγγυος και αξιόλογος ώστε να αναλάβει τα ηνία της συγκεκριμένης ομάδας. Έχουμε καταφέρει τα τελευταία 6 χρόνια να είμαστε φερέγγυοι και να λειτουργεί το σωματείο σαν ομάδα επαγγελματικά πρότυπα για την κατηγορία που βρισκόμαστε”.
Τι δυσκολίες αντιμετωπίζεις τα χρόνια που είσαι πρόεδρος στον Μοχό;
“Όταν αναλάβαμε την ομάδα δεν ήταν και στην καλύτερη κατάσταση. οι γηπεδικές εγκαταστάσεις είχαν μεγάλο πρόβλημα και αγωνιστικά η ομάδα έπεφτε κατηγορία κάθε χρόνο. Καταφέραμε από την πρώτη χρονιά η ομάδα να πρωταγωνιστή .Να σας πω την αλήθεια δεν θέλω να θυμάμαι τις δυσκολίες που τραβήξαμε τις πρώτες χρονιές που αναλάβαμε την ομάδα. Δεν την πήραμε από το μηδέν. Την πήραμε από το μείον”.
Υπάρχει βοήθεια από την περιοχή και την περιφέρεια;
“Η περιφέρεια είναι πάντα δίπλα μας. Βγάζουμε το καπέλο μας ειδικά στον κύριο Αρναουτάκη στον κύριο Συριγωνάκη και στον κύριο Ξυλούρη. Είναι πάντα δίπλα σε ότι και αν τους ζητήσω. Η περιοχή όσο περνάνε τα χρόνια έρχονται όλο και πιο πολύ κοντά μας. Ήταν δύσκολο να τους πείσουμε ώστε να ξαναέρθουν στον γήπεδο. Η ομάδα ήταν ταλαιπωρημένοι δυστυχώς .Τώρα πιστεύω ότι έχουμε κερδίσει σε ένα μεγάλο μερίδιο την εμπιστοσύνη του κόσμου και τους ευχαριστούμε για αυτό”.
Τι αλλαγές θέλετε να κάνετε στο γήπεδο;
“Στο γήπεδο έχουμε βάλει πάρα πολλά λεφτά ώστε να συντηρήσουμε τις εγκαταστάσεις. Το γήπεδο ήταν εγκαταλελειμμένο. Το γήπεδο είναι η καψούρα μου. Μπορώ να κοιμάμαι και εκεί. Το προσέχω πιο πολύ από το σπίτι μου. Στα σχέδια μας τώρα που είμαστε πολύ κοντά να υλοποιηθεί είναι η αντικατάσταση του συνθετικού χλοοτάπητα. Μόλις το κάνουμε και αυτό πιστεύω ότι θα έχω ολοκληρωθεί σαν παράγοντας”.
Σου δίνουν ελπίδες οι ακαδημίες για το μέλλον της ομάδας;
“Η ομάδα μας πάντα πρέπει να έχει ακαδημία ώστε να καταφέρνουμε κάποια στιγμή η πλειοψηφία των παικτών της ομάδας να είναι ντόπιοι. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι μικροί της ομάδας μας είναι από των Μοχό και δεν χρειάζεται να βρίσκουμε ποδοσφαιριστές από το Ηράκλειο σε νεαρή ηλικία”.
Που στοχεύεις να φτάσεις τον Μοχό όσο είσαι πρόεδρος στην ομάδα;
“Η ομάδα είναι σε μια καλή κατηγορία. Δεν μας νοιάζει η άνοδος κατηγοριών της ομάδας. Αυτό το έχουμε ξανακάνει στο παρελθόν. Άμα πρώτο μέλημα είναι το γήπεδο. Είναι πραγματικό στολίδι για την περιοχή”.
Έχεις σκεφτεί ποτέ να τα παρατήσεις όλα;
“Κάθε μέρα το σκέφτομαι. Δεν είναι εύκολο να διοικείς ένα σωματείο και να είσαι σωστός και τυπικός σε όλα σού. Μακάρι να βρεθούν άνθρωποι να αναλάβουν την ομάδα και εγώ θα είμαι δίπλα να την πάμε όσο πιο ψηλά μπορούμε”.
Έχεις γράψει το όνομα σου στην ιστορία του Μοχού και σαν ποδοσφαιριστής. Ποιες είναι οι μεγάλες στιγμές που θυμάσαι;
“Έπαιξα και τρία χρόνια σαν παίχτης στο Μοχό. Αυτές οι νίκες που θυμάμαι ιδιαίτερα ήταν την περίοδο 2015-2016 με αντίπαλο την Τριτωνία στο γήπεδο του Μοχού όπου είχε πάρα πολύ κόσμο και κερδίσαμε στις καθυστερήσεις 3-2.Και άλλη μια νίκη που δεν έπαιζα που ήταν την περσινή σεζόν στο γήπεδο του εθνικού όπου χάναμε 1-0 μέχρι το 89 λεπτό και μπήκε αλλά ο Κεφαλούκος στο 75 λεπτό και έβαλε 2 γκολ στις καθυστερήσεις και ουσιαστικά βγήκαμε κατηγορία σε αυτόν των αγώνα”
Ποιες διαφορές βλέπεις από την περίοδο που ήσουν ποδοσφαιριστής και τώρα ως παράγοντας;
“Το ποδόσφαιρο τώρα είναι soft. Τότε ζούσαμε όλοι για το ποδόσφαιρο. Πότε θα πάμε στην προπόνηση να μην κοιμηθούμε το βράδυ εάν χάσουμε και προπάντων έβγαζε παιχταράδες από αλάνες. Τώρα τα παιδιά σε ρωτάνε πρώτα πόσα θα τους δώσεις και όχι τι μπορούν να προσφέρουν αυτοί για να βοηθάνε το εκάστοτε σωματείο που αγωνίζονται”.
Είσαι ένας άνθρωπος που “παθιάζεσαι” με την ομάδα. Βοηθάει αυτό στα καθήκοντα παράγοντα;
“Όχι. Πιστευτώ ότι είναι ένα μεγάλο μειονέκτημα αυτό προς το πρόσωπο μου. Αλλά πίστεψε με το πολεμάω ώστε να είμαι όσο πιο πολύ μπορώ συγκρατημένος”.
Αν γυρίσουμε πίσω το χρόνο, θα αλλάζεις κάτι από τις αποφάσεις σου;
“Σίγουρα έχω κάνει πολλά λάθη. Αλλά μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε και γινόμαστε πιο δυνατοί σαν άνθρωποι και σαν παράγοντες”.
Ποιος είναι ο στόχος του Μοχού για την φετινή χρονιά;
“Όσο είμαι εγώ η ομάδα θα πρωταγωνιστεί. Δεν έχει ποτέ η ομάδα χωρίς να πρωταγωνιστήσει τα τελευταία 6 χρόνια και ας μην τα καταφέρναμε. Ήμασταν πάντα στην πρώτη τετράδα. Έτσι και φέτος φτιάξαμε ένα σύνολο ώστε να πρωταγωνιστήσει. Θα προσπαθήσουμε να πάμε για άνοδο εάν θέλει ο Θεός. Εάν δεν τα καταφέρουμε πάλι περήφανοι θα είμαστε για τους ποδοσφαιριστές μας”.
Google News
Facebook
Instagram
Twitter